Gister was een intensieve dag. Al ‘vroeg’ zat ik in de trein, op weg naar Utrecht. Daar zouden jongste zus een workshop van de (of het?) PGGM gaan volgen. Van 13.00u tot 19.30 zaten we onder de pannen van het “Huis van Verbinding”. zie: http://www.persoonlijkevisie.nl/nl/inspiratie
Dertig vrouwen zaten verwachtingsvol te wachten op de dingen die gebeuren. Er volgde een lange introductieronde. Iedereen kreeg een vraag te beantwoorden, zoals: wat zijn je verwachtingen voor deze dag? Die vraag kreeg ik niet, zou het lastig vinden om daar wat zinnigs over te zeggen, doorgaans stap ik redelijk blanco zo’n dag in. Zo’n soort van schijnzekerheid, dan kan het niet tegenvallen. Het was opvallend dat er alleen vrouwen waren, en iets minder opvallend dat een behoorlijk aantal op zoek was naar de balans tussen werk en privé, of tussen overige verplichtingen en vrije tijd.
Het was de bedoeling dat we in een aantal stappen tot een persoonlijke visie kwamen. Visie? Hm, soms een vies woord, er wordt zo vaak een fraaie visie beland, die vervolgens onderin in een kast beland. (overigens precies de plek waar mijn spullen van gisteren nu liggen…..)
We gingen in een aantal stappen aan de slag met die visie: Wat zijn je kernwaarden? Wat is je hogere doel? Wat zijn je kernkwaliteiten, wat is je gewaagde doel?
Onze kernwaarden moesten we op een sticker schrijven, die op je kleding plakken, om vervolgens drie anderen op te zoeken en in gesprek te gaan over die waarden. Het was heel bijzonder om drie vrouwen te ontdekken die alle drie geloof als kernwaarde opgeschreven hadden. De vierde, (ik dus) had dat niet zo benoemd, mijn redenering was dat geloof de basis is en niet zozeer een kernwaarde. Wat volgde was een boeiend gesprek over geloven en wat dat voor jou betekent. Heel bijzonder!
Wat ook bijzonder was, was dat we iemand moesten bellen om te vragen wat diegene als kernkwaliteit van jou zag. Ik belde een collega, (doordat mijn telefoon kapot is, ben ik al mijn telefoonnummers kwijtgeraakt, dus voel je niet gepasseerd dat ik jou niet gebeld heb)
Goed om te horen wat collega als kernkwaliteit zag, met een zeer herkenbare valkuil, die kreeg ik er gratis bij. Zo bouwden we verder aan onze persoonlijke visie. Die ik overigens nog niet echt concreet heb. Wel vond ik het mooi, goed, bijzonder, om mijn dromen die ik droom op papier te zien, en me af te vragen wat me ervan weerhoudt ermee aan de slag te gaan. (dromen in de zin van gewaagde doelen, dingen waar je zelf, in meer of mindere mate, wat aan kunt doen) We kregen het boek: Je bent wie je wordt, geschreven door Salem Samhoud en Ilse Nelemans mee, om nog verder met deze dingen aan de slag te gaan.
Na dit deel volgde het tweede deel van de workshop. Een workshop kleur en stijl. We kregen leuke tips mee, en we ontdekten dat simpele dingen grote verschillen kunnen maken. Dingen om blij van te worden. Minder blij werd ik toen gezegd werd dat ik eigenlijk de ‘verkeerde’ kleuren draag… help, wat moet ik daarmee? Nieuwe garderobe? Lijkt me toch maar niet. Waar ga ik me nu weer druk over maken? Hierover voorlopig maar niet!