Gehoord, gezien, gelezen en gedacht

Maand: juni 2013

Je wordt ouder papa…

En dan ineens,  ben je getrouwd met een zestigjarige. Helemaal onverwacht kwam dit niet, sinds begin vorig jaar werd gemeld dat volgend jaar de viering van de 60e verjaardag plaats zou vinden. Afgelopen week was de datum, de viering was gisteren. Wij hadden de locatie uitgezocht en de uitnodigingen gemaild. Jongste vogel werd tot ‘ceremoniemeester’ gebombardeerd. Het werd een gezellig samenzijn met gezin en vrienden. Een samenzijn met een debuut: de 4BBB liet voor het eerst van zich horen! Helemaal geweldig! Er ontstonden deze dag nieuwe vriendschappen, ook heel bijzonder! Een vier- en driejarige ontmoetten elkaar en waren onafscheidelijk. Halverwege de dag spraken ze af dat ze vrienden waren. Hoe snel kan dat gaan? Kortom, het was voor ons een dag van genieten van alle zegeningen. Met dank aan de Gever!

OLYMPUS DIGITAL CAMERA OLYMPUS DIGITAL CAMERAsemmees

Wanneer komt de Here Jezus terug?

In de afgelopen dagen pasten we een paar keer op de kleinkinderen. Mijn gewone oma-dag, gecombineerd met wat extra uren. Ik was de oma-taxi, die vriendinnetje weer thuis bracht. Het gesprek ging over wat voor villa er bewoond en in wat voor auto er “later” gereden zou worden. De autokeuze was lastig, de een wilde een BMW, de ander liever een Audi. Een cabrio was niet zo’n praktische keuze, want te koud in de winter.

Dat was de heenweg. Op de terugweg werd een aantal keren achter elkaar het kroningslied beluisterd. Oudste kleinzoon zei ineens dat hij dat lied niet zo eerbiedig vond. In de rap wordt de naam van God genoemd, en dat kon niet. Een rap is namelijk cool en God is niet cool. Dat klopte niet bij elkaar. Ik vroeg hoe hij dan  dacht dat God er uit zag. Zo kwamen we op de gedachte dat we dat pas echt zouden weten als de Here Jezus weer terug komt. Hé, dat was een nieuw gezichtspunt voor kleinzoon twee. Komt de Here Jezus dan echt terug? Oudste wist dat zeker: Ja, dan kan iedereen Hem zien, overal tegelijk in de hele wereld. Er was nog wel een moeilijkheid: hij zou dat vast niet meer meemaken, want eerst moeten alle mensen in Jezus geloven, dan kan Hij pas terug komen. En zoveel mensen tot geloof brengen? Leek hem onmogelijk.. Ik vertelde dat het goede nieuws over Jezus op aarde gebracht mag worden, niet dat iedereen in Hem gaat geloven. Dat was alweer een ander perspectief. Intussen was kleinzoon twee nog niet helemaal bekomen van de verwondering dat de Here Jezus dan overal zichtbaar zou zijn, en op de straat zou staan. Hier, oma, op deze stoep? Op deze tegel? Oudste kleinzoon dacht dat het ook wel op een andere tegel kon zijn. Tja…

Meisjesfilm

Dat was een echte meisjesfilm hoorden we een zware mannenstem achter ons brommen. Alleen de hoofdrolspeelster was leuk, verder stelde de film niet veel voor, zo werd de recensie vervolgd. Maar als vrouw kon je toch beter hier wonen dan daar. Daar moest een biertje op gedronken worden, vonden zij. Wij namen maar een wijntje en dachten daarbij olijven te nuttigen, wat niet zo lukte.

De film… we keken Wadjda. Speelt in Saudi Arabië. Is gemaakt door een vrouw, wat bijzonder schijnt te zijn. Een film over een meisje van tien, dat er naar verlangt een fiets te hebben. Een onmogelijk iets, meisjes fietsen namelijk niet, daar word je onvruchtbaar van. Je mag je stem niet al te zeer laten horen, de stem van een vrouw is als haar naaktheid, dat leer je zo op school.  Je draagt van top tot teen donkere kleding, met zwarte schoenen. Jongens lopen geheel in het wit gekleed. Uiteraard spelen jongens en meisjes niet met elkaar. Uithuwelijken kan ook ook als je nog maar dertien, veertien jaar bent. Je mag je trouwfoto’s dan niet op school laten zien, foto’s zijn namelijk erg verderfelijk.

Als je thuis bent mag die lange zwarte  kleding uit en zie je er verleidelijk uit. Je man mag verwachten dat je voor hem zorgt, hem en zijn vrienden te eten geeft, daarna ga jij in de keuken eten. Als je geen zonen baart is het het goed recht van je man een andere vrouw te nemen.

Op school leer je veel over de koran en over Allah. Voor een wedstrijd leer je grote delen van de koran uit je hoofd. Bizarre teksten, in onze beleving. Onnavolgbaar en onbegrijpelijk. Wadjda deed mee aan die koranwedstrijd, op die manier kon ze geld winnen om de fiets te kopen. Zo dacht ze. Dat het de bedoeling was dat geld aan een goed doel te geven was niet gezegd. Ze won de wedstrijd en was diep ongelukkig. Thuisgekomen bleek haar vader het pand en zijn gezin verlaten te hebben. Ze werd verrast door haar moeder die haar wens vervulde. Een spoor van hoop op meer vrijheid.

Ik verbaasde me over de in mijn oren vreemde teksten. Hoe bestaat het, dat mensen die serieus nemen en denken zo te moeten leven? En die mannen die de vrouwen onderdrukken (vinden wij), doen ze dat vanuit de koran, of is dat een mis-interpretatie? Zo iets als op grond van de vloek uit Genesis 3 vrouwen minder waard achten?  Overigens een nog veel ouder boek dan de koran, en veel mooier en beter!

Vaderdag

 Door mijn werk bij Professionals in NAH kom ik bij heel veel mensen. Mensen die in heel verschillende situaties leven. Alleengaanden, jonge stellen, oudere stellen, met kinderen, zonder kinderen. De combinatie kinderen en NAH is soms een ingewikkelde combinatie. Daardoor kan het gebeuren dat kinderen mis-handeld worden. Niet bewust, expres mishandeld, wel door onvermogen niet goed behandelen, waardoor grote beschadigingen kunnen optreden. Inmiddels heb ik al enkele keren een melding bij het AMK meegemaakt, en dan meegewerkt aan het raadsonderzoek dat plaats vindt. De kinderen waren er eerder dan het NAH. Plotseling kregen ze te maken met een ouder die dingen niet meer kan, of een heel andere ouder lijkt te zijn dan vroeger. Ingewikkelde, puzzelsituaties.

Maar wat als er wel NAH is, en geen kinderen en wel een enorme kinderwens? Zo graag willen en steeds merken dat jijzelf en je geliefde (de een wel NAH, de ander niet heel sterk), waarschijnlijk niet in staat zullen zijn een kind dat te geven wat het nodig heeft? Zodat tot nu toe de “keuze” is, geen kinderen te krijgen. Dit ondanks adviezen als: als je kind er eenmaal is, zul je zien dat het goed gaat, of: je hebt nu alles goed voor elkaar, jij  hebt je best gedaan om sterker te worden, nu zal het goed gaan”, of wat te denken van: “als je maar goed op God vertrouwt zal dit allemaal goed gaan komen, en zijn kinderen ook voor jullie weggelegd”. Tja, wat kan een mens met dit soort gedachtes en raadgevingen? Klinkt bijna als een verwijt: je geloof is niet groot genoeg… zie je wel…. Je zou er nog schuldgevoelens bij krijgen, bij de achtbaan waar je al in zit. Hoe ga je hier mee om? Met wie kun je praten? Genoeg fora voor mensen die door medische redenen ongewild kinderloos zijn, maar niet voor mensen die het (weliswaar ook om medische redenen) niet aandurven vader en moeder te worden. Het blijft zoeken.

Respect voor deze dappere mensen, met wie ik zondag, op vaderdag, een potje mocht huilen om hun verdriet!

Urban expression

In de flow, in de mood, in de wolken, in gloria, wat voor woorden zijn er nog meer te verzinnen voor hoe ik me voel? Net terug van een geweldig weekend, met ontmoetingen met geweldige mensen, met geweldige ervaringen. Afgelopen weekend waren we in de Betteld in Amerongen. Samen met veel anderen, volwassenen en kinderen. Een ontmoetingsweekend van Urban Expression, waar ik al eerder over schreef. Dit weekend was bedoeld voor bezinning en bezig zijn in de verschillende teams. We waren gezegend met supermooi weer, en zaten vervolgens veel binnen.

We aten en we dronken en we praatten. Heel veel. We luisterden naar mensen die al een tijd bezig zijn met gemeentestichting. Jonge, enthousiaste mensen. Die hun leven delen met mensen in bijzonder wijken. We luisterden naar iemand die ons helemaal meevoerde in het leven van Isaak. (Genesis 26)  Het ging over bronnen waardoor we ons laten voeden. Wat zijn je bronnen? Dat leverde boeiende en confronterende gesprekken op. We zijn nog lang niet uitgepraat, merkten we. Gespreksstof genoeg!

We zochten Bijbelteksten op die ons aanspraken. Merkten bij onszelf blokkades op om uit die teksten te leven. Legden die blokkades onder een (papieren) kruis en baden voor elkaar om die belemmeringen in ons leven weg te nemen. Gaaf om voor elkaar en met elkaar te bidden. (elkaar = een deel van het team van Hiernaast). We leerden de teamleden zo beter kennen en ontdekten opnieuw dat de hectiek  van alle dag veel invloed kan hebben op je leven met God.

Er was een ruilbeurs voor boeken en cd’s. Dacht ik ruimte te krijgen in mijn boekenkast, ik kwam bedrogen uit. Oftewel, met net zoveel boeken thuis als dat ik wegging. Ik begrijp nu waarom die ene cd op de ruilbeurs terecht kwam….

Ik ontmoette iemand die ik waarschijnlijk als baby gezien heb. Zijn moeder was een klasgenoot op de middelbare school, zijn vader op de lagere school. Hijzelf ging andere kerkelijke wegen dan zijn ouders. En andere wegen dan wijzelf. Heel het weekend hadden we contact, maar dat laatste gesprek, vlak voor we weggingen…dat raakte me en zette me enorm aan het denken en zoeken.

We zijn weer thuis. Allebei met een hoofd vol gedachten, heel erg blij dat we kozen voor dit weekend. Heel erg blij dat we er samen voor kozen. Dankbaar voor alle mensen die we mochten ontmoeten. Dankbaar voor de mensen die we al kenden en nu nog beter leerden kennen. Dankbaar voor de beloften van God. Het meer mogen ervaren dat ik door God uitverkoren, heilig en geliefd ben. (Kolossenzen 3:12, 1 Thessalonizenzen 1:4)

allenubweekend

Mogelijk gemaakt door WordPress & Thema gemaakt door Anders Norén