Gehoord, gezien, gelezen en gedacht

Maand: oktober 2013

Veranderen

Onlangs waren we met een aantal mensen bij elkaar, zoals we elke veertien dagen bij elkaar komen, om te zingen, te bidden, naar God en zijn woord en naar elkaar te luisteren. Afgelopen week ging het over woestijnervaringen, n.a.v. Hosea 2.  Dat is niet zozeer het onderwerp van dit blogje. We kwamen aan de praat over veranderen. Er is een visje poster met deze tekst:

visjeveranderenDeze tekst wekt een beetje de indruk dat veranderen een must is, een doel op zich. Heel fijn dat God me neemt zoals ik ben, maarre… vooral niet zo blijven. Ik moet veranderen, kan het motto worden. En wanneer verander ik dan? Zal ik er nu maar eens mee beginnen, of toch nog even wachten? Help, ik ben nog steeds niet veranderd… Het kan zomaar weer een soort van moeten worden en stress opleveren.

In dat gesprek werd verwezen naar de vlinder die regelmatig in ons kerkgebouw rondfladdert. Iedere keer weer een verrassing, die vlinder. Zo bijzonder! Een vlinder is eerst een rups, en wordt vervolgens een vlinder. In onze ogen is een rups een onoooglijk beestje, nodig aan verandering toe. Gelukkig komt die verandering er ook, en zie eens wat een prachtig schepsel die vlinder is.

Ik zat er nog eens over na te denken… die rups, wat doet die nu zelf aan zijn verandering? Zou die echt denken: kom, nu is het tijd voor verandering, laat ik daar eens wat aan gaan doen? Of is die verandering een proces dat de rups ondergaat? Ik vond verschillende filmpjes op You Tube over de verandering tot een vlinder. Wat me opviel was dat die rupsen een draad ‘spinnen’ om zich vast te kunnen zetten. Daarna volgt een ingewikkeld proces, waarin de vlinder langzaam te voorschijn komt. Natuurlijk is dit een vergelijking en een beeld, dat niet een op een over te zetten is.

Toch denk ik dat de vergelijking deze is: wij worden veranderd, door de Heilige Geest. Het is niet ons werk, wel het werk van God, op zijn tijd, op zijn manier. Soms worden we veranderd op een manier die we zelf niet bedacht hadden en die we zelf ook niet gekozen zouden hebben. Ik denk dat er voor die rups die vlinder wordt geen ontkomen aan is. Ik denk dat voor wie in Christus is, er evenmin een ontkomen aan veranderen is…

Ooit een verpopping gezien?

De openbaring van een boek

Donderdagavond waren wij in de synagoge van onze stad. Zomaar, na al die jaren dat ik hier woon, was ik er dan eindelijk. Uitgenodigd om een boekpresentatie bij te wonen. En dat gebeurde in de synagoge, die een van de mooisten van Europa schijnt te zijn. De rabbi openden de bijeenkomst en benoemde het als de openbaring van een boek.

synagoge

Nu weet ik dus hoe een officiële boekpresentatie in z’n werk gaat. Leuk om  mee te maken! (en natuurlijk stiekem jaloers op de schrijver). Daarna werden we getrakteerd op een boeiende lezing, die afgesloten werd met het spelen van een bijzonder stuk muziek voor piano. Om daarna de synagoge in te gaan. We kregen geen echte rondleiding, daarvoor was de groep te groot en de tijd te klein. De gids wist echter veel woorden in korte tijd te stoppen. Zijn enthousiasme was groter dan het restant energie dat ik nog had. Niettemin wist hij me te boeien met zijn verhalen. Wist hij tot stilte te brengen, door die enorme zwarte bladzijden in de geschiedenis. Wrang te horen dat de duitsers “gewoon” in de synagoge hun hoofdkwartier hadden.. tegelijkertijd is het een wonder dat het niet verwoest is. Dat de muurschilderingen en glas in lood ramen intact bleven.

We hoorden veel dingen. Ik verbaasde me over de getallensymboliek, die voortdurend genoemd werd. Het leek gegoochel, en het klonk zo logisch. We kregen uitleg over de betekenis van de glas in lood ramen.Twee keer zes ramen, die een beeltenis waren van de scheppingsdagen. Geen raam over de zevende dag. De dag die wij rustdag noemen, zo staat het in onze bijbels: God rustte op de zevende dag. Volgens onze gids staat in het hebreeuws niet dat God rustte, maar dat God genoot…. Dat lijkt me toch wel een verschil. Staat het er echt? Wat als dat de bedoeling is van deze tekst, wat zou er een boel vervelende dingen voorkomen kunnen zijn. Rusten, zondagsrust, hoeveel regels en ook wetticisme heeft dat opgeleverd? Genieten van de zondag. Weer een heel ander gezichtspunt.

Zo wordt dit verhaal meer een verhaal over de synagoge dan over het boek.. Dit was het boek:

De klaprozen-a

Daar ga ik vast nog eens over schrijven!

 

Mogelijk gemaakt door WordPress & Thema gemaakt door Anders Norén