Gehoord, gezien, gelezen en gedacht

Maand: oktober 2014

Ontmoeten

Alweer een week voorbij en wat is er gebeurd en wat heb ik gedaan? Vanmiddag ben ik bezig geweest met het zinloze werk van tuin opruimen en grasjes tussen de tegels van de carport te plukken. Ik had wel betere dingen te doen, die stelde ik nog even uit. Het was een week met gewone werkafspraken, voorzover die gewoon zijn. Met humor op straat… ik ving de blikken op  van een bouwmeneer bij wie de ogen bijna op de grond vielen bij het bekijken van een jonge meid, die al fietsend, zoveel mogelijk van haar mooie lijf showde. “Gezellig begin van de week?” vroeg ik hem, “Kon niet beter”,  was zijn antwoord.

Die middag scoorde ik mooi materiaal om een sjaal van te haken. Heerlijk, weer nieuwe inspiratie! Dit werkstuk wordt met liefde (en een haaknaald) gemaakt.  Dit jaar ben ik geheel aan de haak, liefst drie projecten tegelijk! Niet dat ik er zoveel tijd voor heb, da’s dan weer minder. Behalve dat ik niet veel tijd heb, besteed ik veel tijd aan  het bekijken van patronen en me vergapen aan wat anderen maken. Die avond kwam de vraag voorbij of ik de volgende avond mee wilde naar Arnhem voor een meeleef gesprek van Urban Expression.

Dat wilde ik graag. Het werd een mooie avond, met goede gesprekken. Herkenning en enige afgunst kwamen naar boven bij ons, als bezoekers. Het was goed en gezellig. In deze week hadden we een gesprek over teamlid bij Hiernaast en tegelijk kerklid zijn. Doordat we op zondag bij Hiernaast zijn, komen we minder/ veel minder, in de kerk. Dat is soms niet goed uit te leggen,  en we merken dat het voor een ieder wat ingewikkeld geworden is. Het gesprek verliep in goede harmonie, om tot de conclusie te komen dat er een grote kloof gaapt. Of en hoe die kloof te overbruggen is, en of dat wenselijk is, is een open vraag.

De dag erna ontmoette ik een van de plaatselijke predikanten. We raakten aan de praat, het was een korte ontmoeting, daarna scheidden onze wegen zich. In die drie minuten werd meer gezegd dan in sommige urenlange gesprekken. Als afscheid werd ik door hem gezegend, al fietsend. Dat zette me stil.

Vervolgens kocht ik de glossy Stil. Nog niet gelezen, gaat zeker komen. Wat mooi, wat mooi! Helemaal geweldig! Ben er erg blij mee.

glossy-Stil-3d

Vandaag hebben we maar weer eens huisgehouden. Troep uitgezocht, naar de kringloop gebracht, of toch nog even bewaard. Tuin geharkt en opgeruimd, gesnoeid,  boodschappen gedaan, gewassen enzo. Allemaal van die dingen die moeten, en zo weer voorbij en vergeten zijn. Nu eerst maar eens mijn werkadminstratie doen. Kan ik intussen de nieuwe cd van Sela gaan luisteren….

Delen!

Op de dag dat wij onze familiefotoshoot hadden, moest Steven nog filmen. Een opdracht die te maken had met christenen in Syrië. Gisteren zag ik op facebook en twitter deze video, die toen gemaakt is, voorbijkomen. Vanmorgen stond het in DE krant, en het schijnt al op meer plaatsen te vinden te zijn. Mooi! En heftig!

Interculturele communicatie

In de afgelopen weken mocht ik een tweedaagse cursus volgen, met bovenstaande titel. We waren met ongeveer vijftien collega’s bij elkaar, om na te denken over dit onderwerp en er meer over te leren en ervaren. We voerden gesprekken met elkaar, over de cultuur waarin jijzelf opgevoed en opgegroeid bent. We zagen filmpjes over nederlandse mensen in Amerika, die daar hun leven leefden zoals zij het hier in de vijftiger jaren gewend waren. We zagen beelden van mensen met een turkse oorsprong, geboren in Nederland. Een jonge vrouw die op haar vierde jaar besloten had een hoofddoek te dragen, in een ziekenhuis werkte en ervaarde dat dat zij voor alles net iets meer moeite moest doen dan hoofddoekloze collega’s. In alle vrijheid mocht ze haar partner kiezen, zo vertelde ze. Mocht ze met een nederlandse partner willen trouwen, dan was het de keuze tussen haar partner of haar vader geworden, kwam er achter aan. We zagen beelden van mensen die het gevoel hadden nergens bij te horen, niet in dit land en niet in het land van herkomst. We raakten in gesprek over culturen in Nederland. Niet alleen verschillen tussen allochtoon en autochtoon. Ook de verschillen tussen oosten en westen van het land. Of de verschillen tussen mensen die in God geloven of niet in Hem geloven.

En daar werd ik geraakt. Er kwam een beeld naar voren van mensen die onverdraagzaam zijn. Waarom willen die mensen niet geloven in het wereldbeeld van de begeleider? Het woord onverdraagzaam kwam voorbij. Gelovigen willen anderen overtuigen van hun gelijk, en geven daarom bijbels weg. (oei, dat deed ik ook, ooit). Moet ik een rok aantrekken omdat ik (tijdelijk weliswaar) in een instelling werk waar dat de gewoonte is? Hoever ga ik daarin? Vervolgens werd er wat denigrerend gesproken over de mensen die werkten in die instelling.. Cursusdeelnemer (geen collega), vond het bijzonder dat zij aangesproken werd op haar taalgebruik. Ze had gezegd: God zij dank. Dit werd haar niet in dank afgenomen. Eigenlijk vond ik dit wel grappig, ik vertelde dat ik dit zinnetje ook wel eens gebruik, om werkelijk mijn dank aan God uit te spreken. Mijn vraag aan haar was: waarom zeg je dit? Je vertelde net dat je niet gelooft dat God bestaat, waarom zou je Hem dan dankbaar zijn? Het antwoord moet ik nog krijgen.

Oeps, is dat het beeld dat bestaat van christenen? Onverdraagzaam? Niet hun wereldbeeld willen veranderen? Op dat moment voelde ik me een O-tje, in een lokaal vol X-jes. (ook een filmpje over gezien )  Ik vond het pittig, voelde me aangesproken, probeerde wat uit te leggen. Dat was nog best lastig. Ik merkte dat geloven, en leven als christen bijna nog meer interculturele communicatie opleverde dan communicatie tussen verschillende ‘volken’…

Mogelijk gemaakt door WordPress & Thema gemaakt door Anders Norén