“Als jij een route bedenkt hoop ik een keer een datumvoorstel te doen 🙂 “, was de inhoud van een appje dat ik een paar weken geleden kreeg van een wandelgrage achterneef. (tenminste, we denken dat onze familierelatie zo heet)
Die uitdaging nam ik aan.Het voelde ook wel als uitdaging, ik wandel wel regelmatig, ben geen afstandswandelaar. Al snel verdwaalde ik in de hoeveelheid wandelroutes en mogelijkheden. Nooit geweten dat er zoveel verschillende wandelwebsites zijn. En dat er zoveel wandelingen uitgeschreven zijn, en dan heb ik het nog niet eens over alle wandelnetwerken.
Ik deed een voorstel en er volgde een datumvoorstel. Gisteren. Eergisteren volgde nog overleg over een hitteplan, immers het zou weer best warm worden. Mijn hitteplan bestond uit de korte (11km) route lopen. De route die ik uitgezocht had, was een route volgens het boekje.
Ons startpunt was Delden. Voor mij bijna een thuiswedstrijd. We zouden een rondje Delden-Bentelo lopen. We liepen langs de Hagmolenbeek, en aten daar onze boterham. En als je met een vogelliefhebber op pad bent, let je zelf ook extra goed op, merkte ik. Wat een mazzel dat ik mijn zicht op de beek had, en zo als eerste een schitterende ijsvogel spotte! (de herkansing volgde al snel).
Mijn metgezel spotte een kleine ijsvogelvlinder… nooit van gehoord, eerlijk gezegd. Zo wandelden we met open oren en ogen en harten. Het was fijn om zo een dag te wandelen en te delen.
De wandeling was nog best pittig. Het was goed om enkele pauzes te houden. Zo ontdekten we in Bentelo een erg leuk bedrijf. Zo iets waarvan je denkt: hier wil ik nog wel een keer naar toe!
Onderweg ontpopte mijn metgezel zich als een ware opruimer. Bizar hoeveel troep je in bermen ziet liggen. Het is ook (bijna) aanstekelijk om op te gaan ruimen. Ik vind het jammer dat je daardoor de neiging hebt de mooie dingen niet te zien en wel alle rotzooi. Wel grappig dat er net gisteren een artikel in het Nederlands Dagblad stond over de verslavende werking van het zwerfvuil opruimen. Er is een app ontwikkeld om plekken te vinden waar opgeruimd kan worden. (wel voor zeer plaatselijk gebruik) De app heet HelemaalGroen en kan aan de Strava app gekoppeld worden.
Uiteindelijk liepen we 15.5 kilometer. De route en een enkele al dan niet bewuste afwijking. Ik voelde me wel een beetje uitgeput toen ik thuis kwam. Een douche deed wonderen.
Het geeft me een heerlijk gevoel dat ik dit gedaan heb. De laatste tijd voel ik me fysiek niet optimaal. Een schouder die vastzit en pijnlijk is kost veel energie. Niet een heel prettig gevoel. Dat ik dan toch die 15 km liep was gaaf. Ik leerde weer iets nieuws over mijzelf en wie weet ga ik vaker volgens het boekje lopen!
Ja, we zijn naar de film the lion king geweest, zoon drie en ik. 3D brillen op en laat maar gebeuren. Blijft bijzonder, dat 3D. Vliegen die op je af komen, ravijnen waar je bijna zelf in stort. Je hoofd wordt er best moe van, van zoveel beweging.
In de afgelopen week las ik het boek “Gewone genade”, geschreven door William Kent Kruger. In het voorjaar werd mijn nieuwsgierigheid naar dit boek gewekt door een artikel in het Nederlands Dagblad. De (christelijke) uitgever schreef in een essay dat hij dit boek wilde uitgeven, en dat er in gevloekt wordt. Die vloeken waren een punt van overweging voor hem. Weglaten? Andere woorden bedenken? Uiteindelijk is het boek, inclusief vloeken in het nederlands verschenen.