Gehoord, gezien, gelezen en gedacht

Maand: november 2019

Eeuwigheidszondag

Eeuwigheidszondag… eerlijk gezegd wist ik niet goed wat dat was. De laatste zondag van het kerkelijke jaar. Immers, volgende week begint de adventstijd. We beginnen opnieuw. Dat wist ik wel. In veel kerken worden op die zondag de de overledenen van het afgelopen (kerkelijk) jaar herdacht. In onze gemeente gebeurde dat tot nu toe, in de dienst op oudjaarsdag. Dan werd, oneerbiedig gezegd, de kerkelijke stand benoemd in de kerkdienst.

Nu dus anders. Zaterdagavond was er een Vesper, die ook dit onderwerp had. Het was vrijdag op de generale nog even heel spannend: er waren maar twee van de 8 alten aanwezig.. wat zou het worden? Het kwam goed, gister waren we met z’n vieren en dat ging prima. Het was mooi en fijn om te zingen, alleen jammer dat er erg weinig publiek was.

Ook de ochtenddienst gisteren stond in het teken van eeuwigheidszondag. In het moment voor de kinderen was aandacht voor tijd en eeuwigheid. Dat werd aan de hand van twee klokken uitgelegd. Voor zover dit uitlegbaar is. Wij leven in de tijd, bij God mogen we in eeuwigheid leven. Iets waar we ons geen voorstelling van kunnen maken. Duizend jaar zijn als één dag en één dag als duizend jaar, schrijft Petrus in een van zijn brieven. Een tekst die ik zaterdagavond mocht lezen.

Gisteren herdachten we de gemeenteleden die in het afgelopen jaar gestorven zijn. Drie personen, op relatief jonge leeftijd overleden  Familieleden van hen mochten een kaars aansteken.Een ritueel dat best veel indruk maakte. Je staat zo toch wel heel echt stil bij verdriet en rouw. Ik denk dat geen mens geen verdriet of rouw kent. Zo kunnen we gezamenlijk stilstaan bij gemis. (en hopelijk daarin elkaar ondersteunen)

Daarna zongen we dit lied:

Heer, zie ons huilen om gemis,
als aan het einde van de tijd
het dun vernis
van ons geluk breekt in de dood.
Zult u met ons zijn in dat uur,
vangt u de tranen op of engelen van u,
om hen, verloren aan de dood?

Heer, leer ons leven met de dood,
als aan het einde van de dag
de avond rood
kleurt door de ondergaande zon.
Zult u met ons zijn in de nacht,
wilt u herinneren aan uw geboortedag
die zo beloftevol begon?

Heer, geef in duisternis ons licht,
als, door de sluier van de rouw,
gebrek aan zicht
uw troost genadeloos verhult.
Zult u met ons zijn in die pijn,
wil ons tot leven wekken, helend bij ons zijn,
de hoop zijn die ons weer vervult?

t Robert Roth 160217
m Peter Sneep 161107

Mooi om dit lied te zingen! Bijzonder om zo stil te staan bij verdriet, en bijzonder om getroost te worden door zingen, lezen en luisteren.

Het lied is hier te vinden.

Wil je meer weten over eeuwigheidszondag, hoe dit in te vullen en vooral, meer liederen? Kijk dan op de website van Chiel Voerman.

Ga met God en Hij zal met je zijn.

foto gemaakt door Harmen van den Berg

Ga met God en Hij zal met je zijn, was het laatste lied dat we vanmorgen zongen. In een kerk waar we niet vaak komen. Het was een afscheidsdienst van een mij dierbare dominee. Een dienst waarin we aan het denken werden gezet over de gelijkenis van de verloren zoon. (Lucas 15 vanaf vers 11 tot 32) We mochten bedenken wie we zelf in dit verhaal waren, en waarom. Hm… dat is best een lastige. Een preek met als slot: geloven is thuiskomen. Iets dat je “weet” en toch weer nieuw klinkt.

Met het zingen van de laatste regels van dit lied realiseerde ik me… geen pasto-raad op wielen meer… Geen zegeningen meer vanaf de fiets. Geen tranen in een studeerkamer.

Bijzonder hoe wegen elkaar kunnen kruisen, en in ons geval vaak letterlijk. Bijzonder om terug te mogen zien op goede ontmoetingen en gesprekken. Door emeritaat en verhuizing is dat  nu voorbij.

Het was fijn om bij deze dienst te zijn. Goed om dit afscheid mee te maken. Na de dienst kwamen een aantal sprekers aan het woord. Mannen (!) uit vorige gemeentes van deze dominee. Ook dominees uit Enschedese gemeentes, uit GKv en CGk. In de afgelopen jaren hebben deze gemeentes elkaar steeds meer gevonden. Een proces waarbij de vertrekkende predikant nauw bij betrokken was. Mooi dat deze dingen verder gaan, en hopelijk kan de versnelling nog een tandje hoger. En ook mooi dat er aandacht was voor de plaats van de kerk binnen de stad. Wie kunnen we zijn voor anderen?

Voor nu, voor hier: dankbaar voor dit mooie mens, en: ga met God! Zegen gewenst!

Mogelijk gemaakt door WordPress & Thema gemaakt door Anders Norén