Zo af en toe blader ik in een van mijn laatst aangeschafte boeken. Een proefboek: korte stukjes, her en der geplukt. Citaten van Soren Kierkegaard. Een schrijver/ wijze die ik tot nu toe aan mij voorbij heb laten gaan. Te ingewikkeld.

Een paar weken geleden alweer, kwam ik deze tweet tegen:

Er ontspon zich, naar goede twittergewoonte een discussie. Die heel prettig bleef en tot de opmerking: zullen we een afspraak maken elkaar ergens te ontmoeten en dan verder te praten?

Ik had niet meegedaan, slechts belangstellend meegelezen. Toen er een ontmoetingsplek werd gezocht, had ik nog wel een tip, die niet heel praktisch bleek. Ik werd uitgenodigd om mee te doen aan deze ontmoeting.

Afgelopen woensdag was de afspraak, in Apeldoorn. Een grappige combinatie van mensen. Drie theologen (waarvan twee HBO_) en een journalist. Verschillend in leeftijd, en kerkelijke achtergrond, al lag dat niet heel ver uit elkaar.  Het onderwerp: twijfel/ beproeving in je leven en geloof.

Wat is twijfel? En is twijfel zonde, zoals wel gezegd is en wordt. Hoewel het ook een post-modern iets is, twijfel hoort, zeker weten kan niet meer. Is de gedachte.

Wat is beproeving? Leer je door beproeving iets? Kun je altijd achteraf zien wat je geleerd hebt? En komt het van God? Zie bijvoorbeeld het verhaal van de volkstelling waar David aan begint, in het ene bijbelboek staat dat God hem daartoe aanzet, in een ander bijbelboek staat dat de duivel dat deed. Is het troostend te weten of iets uit Gods hand komt? Dan weet je dat je bij Hem veilig bent, dat God je in liefde vast houdt, was de gedachte van een van ons. Dat is troost!

Best veel vragen, waar we soms wat verschillend in stonden. Met daarbij de gedachte dat we nu nog in spiegels zien, en niet niet altijd begrijpen waartoe iets leidt (of lijdt). Hoed u voor de duiders en de aanwijzers die Gods bedoelingen exact weten en communiceren.

We hadden alle vier ons eigen verhaal en eigen verdriet. Uit het leven gegrepen. Mooi om te delen, mooi om elkaar zo te ontmoeten en oprecht in gesprek te zijn. We aten een hapje en vervolgens gingen we onze eigen weg weer. De meeste lol had ik de volgende dag toen er een bijna eindeloos twitterverhaal ontstond.

Met dit boek begon ik dit verhaal. Zoals ik al zei, ik had nog nooit iets van hem gelezen. Dit is een mooi beginnersboek. Een korte levensbeschrijving, en duiding van zijn levensfilosofie en een aantal citaten (500) uit de vele boeken en brieven die Kierkegaard geschreven heeft. Hij leefde van 1813 tot 1855.

Ik heb zo hap snap wat gelezen en ben verrast door de citaten. Hier eentje die ik bijzonder vond, denkend dat een begrip als zelfliefde iets is van de laatste jaren:

“Als ik in mijn omgeving iemand tegenkom die lijdt, beschouw ik het als mijn plicht te zeggen: zorg ervoor dat je van jezelf houdt. Als je lijdt en niet veel voor anderen kunt doen, val je namelijk al snel ten prooi aan de zwaarmoedige gedachte dat je teveel bent in deze wereld”

Al met al, vond ik het een heel fijne ontmoeting en  heerlijk om zo met elkaar van gedachten te wisselen.!