Gehoord, gezien, gelezen en gedacht

Maand: maart 2024

Op weg naar Pasen

Vandaag is dag 32 van de veertigdagentijd. Nog een ruime week te gaan. In de afgelopen weken was ik bezig met het veertigdagen boekje dat in onze kerkelijke gemeente verspreid is. We lezen het Markus evangelie, iedere dag een stukje met vraag naar aanleiding van de tekst. Mooie nadenkvragen, bijvoorbeeld bij Markus 11 vers 12 tot 26 : zijn er in jouw huis tafeltjes die Jezus zou omgooien? En in onze kerk? We begonnen ons moderamenoverleg ermee. Er wordt nog over nagedacht..

We bezochten de Mattheüs passie, opnieuw die van Luthers Bach Ensemble. En nog net zo mooi en bijzonder als vorig jaar.  De dag ervoor was ik naar het warme truienconcert van Tear geweest. Zo jammer dat daar zo weinig mensen waren! Men weet niet wat men mist! Gisteren zou ik naar de Passion van Adrian Snell gaan, ware het niet dat ik in bed met migraine lag. Helaas.

Morgen hopen we een optreden van Reisgenoten in Nieuw Sion mee te maken, en dan zaterdag nog een uitvoering van de Crucifixion van Stainer. Ik denk dat ik dan voorlopig voldoende concerten bezocht heb.

De veertigdagentijd is natuurlijk meer dan een concertreis. Het is mooi om als gemeente tezamen een bijbelboek te lezen. Iedere donderdag is er een tijd van gebed en stilte en zang, om ook samen stil te staan bij de weg die de Here Jezus ging. Voor ons. Volgende week is de goede week. Opnieuw maakten we in het klooster een boekje voor de goede week. Opnieuw echt handwerk, met losse bladen om creatief mee bezig te zijn en een mooi leesrooster voor de goede week.

Te koop in de winkel in de koffieschenkerij. Of via retraites@nieuwsion.nl  (17,50 is de prijs)

Volgende week donderdag begint de paasretraite in klooster Nieuw Sion. Als ik het goed heb is er nog een plaats vrij. We gaan mee met de getijdengebeden, vier keer per dag. Verder veel rust, en op zaterdag een creatieve dag. En als hoogtepunt de paasviering in de vroege paasochtend. Dit jaar met een echt korte nachtrust, omdat de zomertijd ingaat. Ik zie er naar uit om pasen weer in het klooster te vieren. Tegelijk denk ik dat ik het thuis en in de kerk vieren mis. Ik wil altijd alles tegelijk!

Psychologie in theater

Ken je dit? In een volle schouwburgzaal zitten, vol verwachting naar wat er komt. En dan de avond beginnen met ademhalingsoefeningen? Dat iedereen op “commando” met zijn handen in de lucht wappert en iedereen tegelijkertijd in- en uitademt. Nooit eerder meegemaakt en gisteren gebeurde het.

We waren bij de voorstelling “Dichterbij” van psychologie in theater. 

Ik kan beter zeggen dat we erin zaten in plaats van erbij waren. Wat een bijzondere avond was dit! Een lange avond ook. Het begon om half acht, tot half elf. Het eerste deel van de avond was een indringend beeld van een huwelijk. Een huwelijk waarin beide partners nu niet bepaald vrolijkmakend met elkaar omgingen. Ruzies en onbegrip. Het ene woord dat het andere woord uitlokte. Woorden die bedoeld leken om te kwetsen. Woorden bedoeld om zo diep mogelijk in de ziel te boren. Met uiteindelijk gaten in de ziel en in de relatie.

Deels herkenbaar en soms over de top. Het was muisstil in de zaal. We zaten er helemaal in, het raakte en haakte. Er werd geweldig gespeeld en soms gezongen en gedanst. Wat een talenten!

Na de pauze volgde een soort college waarin diverse scenes onder de loep genomen werden en uitgelegd en uitgediept. Een groot deel van relatie problemen vindt zijn oorsprong in de manier waarop je gehecht bent. Dit college begon met de uitleg over diverse vormen van niet goede hechting en wat daar de gevolgen voor je gevoelens en gedrag van zijn.

En tot slot kregen we nog een aantal wijze tips mee hoe te investeren in een relatie. Boeiend en soms confronterend. Geen enkele opvoeding is volmaakt, een ieder van ons heeft dingen gemist of ergens niet genoeg van mogen ontvangen. Ook dat werd verteld en herkend.

Het college was zeker geen droge stof. We kregen uitleg over ons oude brein en waarom je reageert zoals je reageert. Op zoek naar herkenning en erkenning. Een boeiend verhaal met veel humor gebracht.

Psychologie in theater is een groep die bestaat uit twee broers een zus en hun moeder. (de moeder speelde een geweldige rol als (schoon)moeder). Aan het einde van de voorstelling volgde een staande ovatie voor hen. Na het applaus was er nog een heftig moment waarin de zus, Sarah vertelde dat haar jongste zoon binnenkort een zeer ingrijpende hersenoperatie moest ondergaan die grote gevolgen kan hebben. Ontroering en stilte volgde.

Ik had van deze groep ooit al eens de voorstelling: dag mama, over omgaan met dementie gezien. Ook een absolute aanrader, op dezelfde manier opgezet als deze avond.

Mogelijk gemaakt door WordPress & Thema gemaakt door Anders Norén