Gehoord, gezien, gelezen en gedacht

Afscheid

De hele dag heb ik al een liedje in mijn hoofd:

Dit liedje (dat al eens eerder op mijn blog stond) werd ons vanmorgen toegezongen bij Hiernaast.Dat was nog maar één van de kadootjes die we mochten ontvangen. Deze dag mocht ik mijn 64e verjaardag vieren. En deze dag was de dag van ons afscheid van Hiernaast.

Vanmorgen bakte ik voor de laatste keer de broodjes. Kookte Jan voor de laatste keer de eieren. Voor de laatste keer hielpen we met tafeldekken, zette ik koffie, hebben we als team samen gebeden. Voor de laatste keer mocht ik de brunch met gebed beginnen. Voor de laatste keer werd er voor òns gebeden.

Het deed pijn en het was goed.

Begin dit jaar realiseerde ik me dat ik moe was, erg moe. Ik dacht na over waar die moeheid vandaan kwam. Ik kon het niet helemaal terughalen. Wel realiseerde ik me dat ik met heel veel dingen bezig was. Ik besloot om een stapje terug te doen bij Hiernaast. Ik was er minder en ik deed minder. Dat hielp wel wat, ik voelde me weer rustiger. Toch ontdekte ik dat het nog niet voldoende was.

Nadenken, sparren met allernaaste, vriendinnen, kinderen, bidden. Het was een heel proces. Een proces dat uiteindelijk tot het besluit om helemaal te stoppen bij Hiernaast leidde. Een besluit dat pijn deed. Een besluit dat ook rust opleverde. Een besluit dat allernaaste en ik samen namen, zodat we uiteindelijk ook besloten om samen te stoppen.

Vandaag was de dag dat we afscheid namen. Het was een bijzondere brunch, waarbij ik vaak dacht: dit is de laatste keer dat…..

Nu kijken we terug op een bijzondere dag. Met mensen die  speciaal voor ons  gekomen waren. Met een mooi gedicht dat gelezen werd. We kregen een kado, er hing een geweldige slinger bij Hiernaast. Een slinger waar we nog vaak naar zullen kijken.  En bovenal ontvingen we goede woorden, woorden die ons hart raakten.

Dank voor alles!

Vorige

Rust

Volgende

Weekendje weg

  1. Johan

    Gefeliciteerd met je verjaardag Margé! Jammer dat je moest besluiten te stoppen met iets wat overduidelijk je hart had. Ik geloof dat je inspanningen niet vergeefs zijn geweest en dat ze blijvende vruchten zullen dragen. Ik wens je rust en vrede!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

Mogelijk gemaakt door WordPress & Thema gemaakt door Anders Norén