Vanavond gingen we weer eens naar ons plaatselijke filmhuis. Even weg uit de dagelijkse dingen, ook al zijn die dagelijkse dingen in deze weken vakantiedingen. We gingen naar:
Een film over een echtpaar dat al jaren is getrouwd en zo op het oog alles heeft wat op deze aarde van belang is. Natuurlijk is niets wat het lijkt. Wat je ziet is leegte en onmacht om elkaar te bereiken. Ontluisterend, en frustrerend. Herkenbaar, zelfs. De vrouw op zoek naar de man, de man die steeds verder achteruit loopt tot hij met de rug tegen de muur staat.
In alle rijkdom zie je armoede, leegte. Er spelen verschillende lijntjes en draadjes door het verhaal. Het verhaal is niet spannend, en toch zaten we op het puntje van de stoel (figuurlijk dan) en voelde ik mijn hart kloppen in een niet normaal tempo.
Komt het weer goed, (her) vinden ze elkaar? Dat is een open einde van deze film. Heb je nog wat om over te fantaseren en na te praten….
yag76
Leuk dat jullie weer een avondje uit zijn geweest met elkaar!
Nieuwe (oude?) gespreksstof is altijd goed he 😉