Vond je de dienst vanmiddag te katholiek? Dat werd me gisteren na het middaggebed gevraagd door de voorganger. Ik moest er even over nadenken. En dat terwijl ik tijdens die dienst had bedacht dat ik niet meer naar deze dienst zou gaan, gesteld dat ik volgend jaar nog steeds vrijwilliger ben in Nieuw Sion. Want daar was die dienst.
Het was een gregoriaans gezongen middaggebed in het teken van Allerheiligen en Allerzielen. Aan het begin van de dienst werd kort uitgelegd wat die beide dagen betekenen. (Allerheiligen is op 1 november en Allerzielen op 2 november) Op Allerheiligen worden de gestorven heiligen herdacht, op Allerzielen wordt gebeden voor alle zielen die nog niet in de hemel zijn, maar nog in het vagevuur. Of een ieder dat nog zo gelooft weet ik niet.
In deze dienst zongen we bijna niets zelf, er was een koor (schola) dat gregoriaans zong. Het was mooi dat er mensen in de kerk waren die die oude gregoriaanse liederen meezongen. Voor mij was het afstandelijk. Het klonk wel mooi en dat was het ook. Wat ik wel mooi vond was dat we na de dienst naar de begraafplaats liepen en daar de namen van alle begraven monniken noemden. Opdat wij niet vergeten.
Was het te katholiek? Ja, wel qua theologie. Alsof onze gebeden nog een laatste zetje moeten geven om zielen de hemel in te bidden.
Niet voor niets dat het deze week hervormingsdag is, 31 oktober. Volgens de verhalen sloeg Luther zijn stellingen, onder anderen tegen deze leer, aan een deur. Het begin van een grote splitsing in de katholieke kerk en van een nieuwe beweging. Juist ook deze week stond er een mooi artikel in het Nederlands Dagblad. Nadia Bolz- Weber schreef over zeven dingen die je moet weten over genade.
Daarin zegt ze onder anderen: het is genade dat de lieve Heilige Geest voor ons bidt. Het is genade dat onze gebeden worden verwelkomd door onze Schepper. Het is genade om elkaars gebeden te horen en die tot de onze te maken. Nooit kunnen we onze schuld vergoeden, ook dat is genade, dat God dat doet.
Was de dienst te katholiek? Ja, theologisch gezien wel. Nu nog onthouden dat ik het dit jaar zo ervaren heb. En wat ben ik blij dat we niets hoeven toe te voegen aan dat wat God al gegeven heeft. Geen gebed, geen kaarsje aansteken. Rust bij God, ondanks alles.
Het was weer kloosterfestival in Nieuw Sion en wij waren weer poortwachter. Omdat allernaaste de huisfotograaf is en foto’s van het festival zeer welkom zijn, is dit een ideale combinatie: poortwachteren en fotograferen. Nu is het poortwachter zijn tijdens het festival niet het zwaarste werk, behalve dan die wassen. In gewone weken is er beduidend minder te wassen. (gelukkig)
Het was leuk een graantje mee te pikken van het kloosterfestival en een taak erin te hebben. Mijn taak was het toezien op het schoonmaken van de toiletten. Corvee hoort erbij. En verder bestond mijn taak uit het wassen en kaarsjes aansteken.
Een ander onderwerp was hoe floreer je in het klooster. We speelden wat met het woord floreren. Zit daar het woord leren in? Iets met flora? In ieder geval heeft het met bloemen en bloeien te maken. De opdracht was in tweetallen in gesprek te gaan en elkaars talenten te benoemen. En die talenten op te schrijven. Uiteindelijk leverde dat een mooie bos bloemen op! Het was leuk om iemand te spreken die je normaal gesproken niet zo vaak spreekt.
De veertigdagentijd is natuurlijk meer dan een concertreis. Het is mooi om als gemeente tezamen een bijbelboek te lezen. Iedere donderdag is er een tijd van gebed en stilte en zang, om ook samen stil te staan bij de weg die de Here Jezus ging. Voor ons. Volgende week is de goede week. Opnieuw maakten we in het klooster een boekje voor de goede week. Opnieuw echt handwerk, met losse bladen om creatief mee bezig te zijn en een mooi leesrooster voor de goede week.
Terwijl ik in de afgelopen week al weer volop aan het nadenken ben over de 
Daarna kon wie dat wil, een kaarsje pakken en aansteken en liepen we een rondje, een soort kleine lichtprocessie in de kerk en plaatsten we onze kaarsen voor het altaar. Terwijl we door de kerk liepen zongen we de lofzang van Simeon. (overigens een vast onderdeel van de liturgie van het avondgebed) Deze processie staat symbool voor de intrede van Christus als het Licht der wereld.