Gehoord, gezien, gelezen en gedacht

De avonturen van een zestig-jarige

Vandaag is het mijn verjaardag. Zestig ben ik geworden. Plotseling voelt dat oud, erg oud. Ik zag er tegen op om het echt te gaan vieren, en we besloten vandaag naar het Rijksmuseum in Amsterdam te gaan. Altijd al naar toe gewild, en wie weet, misschien was het nog niet zo druk, omdat de vakanties nog niet begonnen zijn. De Spoordeelwinkel hielp ons aan kaartjes, gisteravond alvast entreekaartjes voor het museum geprint, wij waren er klaar voor! Mooi op tijd zaten we in de trein, een trein die al snel helemaal vol was. Het Rijksmuseum is natuurlijk ook heel geschikt als doel voor een schoolreisje voor tweede klassers van de middelbare school. We zaten gezellig samen achter ons krantje, reden door Twello, en kwamen met een enorme schok tot stilstand. Twee mannen liepen gehaast de trein door. Even was het stil en mensen keken elkaar verbaasd aan… zou iemand? Al snel kwam het bericht dat er een aanrijding met een persoon was geweest, en dat dit nog wel heel lang kon duren, het is niet anders, zo klonk het, gebroken.

Daar zaten we dan. Al snel was er veel beweging rond de trein. We stonden in een woonwijk, veel mensen stonden buiten te kijken. De brandweer kwam, de politie kwam, een ambulance kwam. De laatste reed al snel weer weg. Monuta uitvaartzorg verscheen. Een arts van de GGD arriveerde.

We zaten te wachten in de trein. Er was al wel gezegd dat dit een tijd zou gaan duren, en dat niet duidelijk was wat er zou gebeuren. Misschien kwamen er bussen die ons verder zouden brengen. Misschien zouden we in een ander treinstel verder kunnen reizen. We zaten in de trein naar Schiphol.. er ontstond stress bij mensen, als we lang moesten wachten zouden zij hun vliegtuig missen. De schoolkinderen, die duidelijk geen zin hadden in het bezoek aan het Rijksmuseum, vonden dat we best verder konden rijden. Lichaam opruimen en wegwezen..

Naast de treinstellen liepen politiemensen heen en weer, wel een stuk of acht. Heen en weer, heen en weer. Er kwamen een paar Pro Rail auto’s aan. De uitvaartauto kwam er aan. Twee, in keurig uniform gestoken mensen stapten uit. Twee lege bussen kwamen aangereden. Zouden die rechtstreeks naar Schiphol rijden?

We keken vol verwondering naar alles wat buiten gebeurde. De trein stond vanaf een uur of tien stil. Vanaf kwart voor een moesten we overstappen naar een andere trein. Dat was de trein vanuit Apeldoorn, die ook al die tijd stil gestaan had. Via een provisorisch bruggetje konden we overstappen. Een internationale trein, die ons terug zou brengen naar Deventer. Vandaar uit kon via Zwolle naar Apeldoorn en verder gereisd worden. En er zouden bussen zijn die naar Schiphol reden. Te laat voor veel reizigers, hun vliegtuig vloog om een uur naar Turkije. We kwamen om een uur of een in Deventer aan. Wij besloten daar te blijven, we hadden geen energie meer om naar Amsterdam te reizen, er bleef te weinig tijd over om relaxed het museum te bekijken. We dronken eindelijk koffie met gebak, liepen wat rond, kochten wat dingetjes, en gingen uiteindelijk naar huis.

In gedachten waren we toch steeds bezig met degene die op deze dag een einde aan het leven maakte. Op deze ruwe manier. Een dag die een gat maakte in levens van anderen. Ik mocht zestig jaar leven vieren, een ander kon het leven niet meer aan…

OLYMPUS DIGITAL CAMERA       OLYMPUS DIGITAL CAMERAtreintwello

Vorige

Pinksteren

Volgende

De avond uren van een zestig-jarige

  1. Loes Ploegman

    Hallo Margé,

    Graag wil ik even reageren via persoonlijke mail, maar ik ben je mailadres kwijt…ra ra hoe kan dat??
    Wil je mij even een mailtje sturen, dan kan ik reageren!

    Alvast dank,
    Loes

  2. Wat een indrukwekkende ervaring en zo tragisch. Het doet je beseffen dat het leven kwetsbaar kan zijn.

  3. netty

    Ik dank de zestigjarige voor het verhaal. Zeer respectvol geschreven…ik ben de moeder van degene die hier zijn leven beeindigde…..Toevallig dit stukje tegen gekomen en voor mij zeer waardevol. Een heel klein stukje dichter bij mijn kind.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

Mogelijk gemaakt door WordPress & Thema gemaakt door Anders Norén