Even de wereld een paar uur ontvluchten, was mijn gedachte en behoefte vorige week. Zoveel ellende en verdriet, ver weg en dichtbij. Zoveel ontevredenheid en zoveel zoeken. Even weg, even iets anders. En zo bevond ik me in het filmhuis voor een documentaire van een uur of drie.

Ik keek de documentaire “In restless dreams, the music of Paul Simon”. Omdat ik een volle zaal grijshoofden verwachtte en de kaarten ongeplaceerd waren was ik al bijtijds aanwezig. En arriveerde in een zo goed als lege zaal. Uiteindelijk waren er zo’n 20 bezoekers.

De documentaire vertelt het verhaal van Paul Simon. De rode draad is de opname van ‘seven psalms’ De geschiedenis en achtergrond van de laatste opnames  van Paul Simon. Daar doorheen werd de geschiedenis van Simon en Garfunkel en het vervolg van de muzikale carrière van Paul Simon.

Mijn gedachte de boze wereld achter me te laten was wat optimistisch. De documentaire bewoog mee met de geschiedenis. De demonstraties in Amerika, van Martin Luther King, de moord op John F. Kennedy, op Robert Kennedy, de oorlog in Vietnam, de rassenrellen, de apartheidspolitiek in Zuid Afrika, het kwam allemaal voorbij.  O ja, zo was het ook. Wat is er voor nieuws onder de zon?

Het verschil zal zijn dat we nu alles veel sneller weten. Al bovenstaande gebeurtenissen kan ik me herinneren. Ik heb er beelden van gezien. In kranten. Ik denk niet op de tv, die hadden we toen nog niet. Ik kan me ook nog herinneren dat het veel indruk op me maakte, vooral die moorden. Maar het gebeurde en dat was het. Nu zijn er eindeloze discussies en commentaren en beelden. Dat is dan wel een groot verschil en niet zozeer een vooruitgang.
Ik liet me heerlijk meevoeren in alle muziek. Puur sentiment. De elpee Bridge over troubled water was een bijzondere, de markeerder van het begin van hun carrière. Ik weet niet meer of ik die LP gehad heb, wel dat ik erg onder de indruk was van deze muziek. Nog steeds wel.
Het is te merken dat Art Garfunkel niet aan deze documentaire meewerkte, het verhaal klinkt van een kant. Een beetje gekleurd wel. Niettemin een mooi overzicht van een aantal jaren muziek. Qua muziek bijna niets nieuws voor mij. Wel genieten!  In de film was Paul Simon bezig met het maken en opnemen van de zeven psalmen. Die ken ik nog niet echt. Ik herinner me wel lovende kritieken bij het verschijnen. Nog weer iets om te onderzoeken!

Na drie uren zitten ging ik weer naar huis, de gewone wereld in. Ook weer goed!