Daar ligt-ie! Gesneuveld. Trots laat de jager zich fotograferen. Deze foto kan de wereld op, wat een grootste prestatie is hier verricht. Zowaar, een van de grootste olifanten van de wereld ligt hier aan zijn voeten. Dood! Deze heldendaad mag wat kosten, en heeft ook wat gekost. Iets van 50.000 euro las ik ergens. (weet niet of het klopt) Hoe bestaat het dat je puur voor je plezier iets dergelijks doet?
Bizar beeld uit een bizarre wereld. Uit hetzelfde continent waar deze beelden vandaan komen, vluchten veel mensen. Op de vlucht voor armoede en vaak ook voor vervolging. Op zoek naar een land waar ze welkom zijn en een ander leven willen leiden.
En dan deze foto, van een werk gemaakt door een syrische vluchteling. Op de vlucht voor geweld. Gebogen, gebroken.
Een leven in vrijheid. Wie wil dat niet? Gunnen we dat een ander? Of denken we dat anderen geen recht op vrijheid hebben? Of is alle rijkdom alleen voor het westen? “Ze” komen hier alleen maar naar toe voor onze rijkdom, onze schatten, onze vrouwen? Of voor ??
Wat willen we geven, wat willen we delen? Ik vraag het me soms af, en stel deze vraag ook aan mijzelf. Wil ik geven van wat ik over heb, of doe ik het anders? Ik weet het antwoord al zonder de vraag te stellen.
Ook dat is gebrokenheid….
geschreven in het kader van de bloghop van de maand oktober.
Geef een reactie