Zaterdagochtend stond er om een uur of negen een lange rij mensen voor de deur van het Dominicaner klooster. Allemaal mensen die groen willen geloven. Verschillende organisaties hadden de handen ineen geslagen om deze dag te bedenken en uit te voeren. De kaarten waren in de voorverkoop al uitverkocht. Vorig jaar kwamen hier zo’n 12o mensen op af, dit jaar was de max 600 personen. De kerkzaal zat vol, de diverse proeverijen (workshops) waren vol tot overvol. Niettemin, een zeer geslaagde dag! De dag was te volgen via Facebook, en er werd ook veel getwitterd, #groengeloven. Voor mij verbazingwekkend (noem het naïef) welke toon sommige tweets hadden.

In de kerkbanken lag voor iedere bezoeker een duurzame bucketlist. Een afvinklijst over verschillende onderwerpen, om je ‘vorderingen’ bij te houden. Boeiend en confronterend. Het zet me aan het denken en aan het werk.

’s Morgens waren er een paar sprekers: Reinier van den Berg, (die zich tegenwoordig vuilnisman noemt). Dat verhaal was indringend en heftig. Het is vijf over twaalf… en dat terwijl we in ons land doen alsof er nog alle tijd is om het tij te keren. Een goede oplossing is veel bomen planten. En delen is vermenigvuldigen: kies twee personen in je omgeving die je de komende weken positief wil betrekken.

Trees van Montfoort, theologe, zij schreef het boek: groene theologie. Dat verscheen dit jaar, en zij vertelde een en ander over haar visie.

Nicky Kroon was de volgende spreekster. Zij vertelde een verhaal over leven zonder afval. Hoe ze daar “argeloos” aan begon en hoe het tegenviel en hoe het tenslotte toch behoorlijk lukt.

Hierna waren de eerste proeverijen. Ik wilde graag naar het afvalloze leven, helaas (?)  waren er veel mensen die dat wilden, dat lukte me niet. (en och ja, Nicky en haar zus hebben een boek over dit onderwerp geschreven, en de boekhandel in Zwolle is dichtbij het klooster, probleem opgelost)

Ik besloot een zangproeverij te doen, en zo even iets anders in mijn hoofd te stoppen dan woorden. We leerden een tweede en derde stem aan bij een lied dat de afsluiting van de dag zou zijn. In twintig minuten kun je veel leren ontdekte ik.

deze madonna is van afval gemaakt, ze stond in de tuin.

Na de lunch kon je verder gaan met proeverijen, of een college volgen. Ik koos voor het laatste. Het leek me boeiend weer eens een theologiecollege te volgen.  Trees van Montfoort vertelde een en ander over haar boek, en de achterliggende gedachten. Zij benadrukte hoe onze gedachten beïnvloed zijn door het griekse wereldbeeld en door de verlichting. Daarin is de mens heerser over de schepping. Zij kan niets met het woord rentmeesterschap, dat geeft teveel eigenaarschap aan. De mens maakt daarin de natuur onderschikt aan zichzelf, met desastreuze gevolgen. De wereld draait niet om mensen, is haar stelling. God wil een relatie met heel de schepping. Dat geeft de mens veel verantwoordelijkheid om goed met de schepping om te gaan.

Vervolgens legde ze het begrip eco feminisme  uit. En dat ging mijn begrip te boven. Ik bleef wat in verwarring achter en zat te puzzelen over hoe dat dan in elkaar zat en wat ik er dan mee moest. Na afloop raakte ik in gesprek met iemand van de organisatie A Rocha.  Ook hij was bij dit college geweest, en het was prettig nog even wat te sparren. Het boek dat Trees van Montfoort schreef over groene theologie kocht ik maar niet. Het boek dat door A Rocha, is uitgegeven: Het groene hart van het geloof, dan weer wel. Mijn gesprekspartner gaf aan dat dit wat praktischer is, en daar houd ik wel van.

Na alle proeverijen en colleges volgde nog een plenair gedeelte. Ervaringen werden gedeeld. De meeste praktische tip was: we moeten gewoon beginnen. Dat had ik bijna zelf kunnen bedenken. Iemand zei dat groen leven zonder geloof al snel in moralisme kan belanden. Een vers uit Mattheus 6 vers 33: zoek eerst het koninkrijk van God en zijn gerechtigheid. Gerechtigheid als zorg voor de naasten. Verantwoordelijkheid nemen voor je eigen gedrag.

Gedurende de dag was Gerdien van Delft- Rebel bezig met een kunstwerk. Een kunstwerk gemaakt van plastic doppen. Dat kunstwerk werd aan het einde van de dag aan Martine Vonk overhandigd. Zij is zo ongeveer de grondlegger uit christelijke kring, van het denken over milieu en het zorgen voor de schepping. Helaas is ze ongeneeslijk ziek.Dit kunstwerk is bedoeld als eerbetoon. Een stilmakend indrukwekkend moment.