I’LL PUSH YOU

Al tijden zie ik een hemelsblauw boek met bovenstaande titel. In veel (christelijke) bladen wordt er mee geadverteerd. Mijn eerste gedachte was dat het zo’n echt amerikaans overwinningsverhaal is. Twee (amerikaanse) vrienden besluiten tot het maken van een pelgrimstocht. 800 kilometer lopen, vanuit Frankrijk, dwars door Spanje, einddoel Santiago de Compostella. Bijzonder, maar een tocht die meer mensen maken. Het bijzondere zit er in dat de ene vriend in een rolstoel zit en met alle dagelijkse handelingen geholpen moet worden en dat de andere vriend van plan is die rolstoel die 800 kilometer te gaan duwen. Maar de tocht is gelukt, er is een boek en een dvd over gemaakt. Missie geslaagd…. iets in de categorie: aardig…

Tot dat ik op social media een aankondiging zag van een nederlandse “I’l push you’. De uitgever had bedacht dat er in ons land ook nog wel een pelgrimstocht te vinden was . Het idee was om met een paar mensen die afhankelijk zijn van een rolstoel, en mensen die (zo nodig) kunnen duwen, die tocht te maken. Einddoel:  de uitgeverij waar de nederlandse editie van dit boek uitgegeven wordt. Tja… en als je dan een van de rolstoelers (een beetje) kent, wordt het wel meer interessant. Zo kwam het dat ik toch nog vlak voor pasen dit boek kocht. En gisteravond las ik de laatste bladzijde.

Het leest (dus) als een speer. Af en toe legde ik het bewust weg, om na te kunnen denken over wat ik las. Het is niet alleen een uitgebreid verhaal over hoe de tocht tot stand kwam en hoe het verliep. Het is ook een verhaal over een lange diepgaande vriendschap, Een verhaal over twee levens, die heel erg verweven zijn. Een verhaal over de impact van zo’n pelgrimstocht. Een verhaal over leven met God.

Ik vond het een bijzonder en mooi boek. Niet alleen een geschiedenis, maar ook een boek dat inspireert, aan het denken zet. Aanrader dus.
Ik zit me alleen nog steeds af te vragen of mijn exemplaar een collecters item is, of dat alle boeken verkeerd om ingebonden zijn…of dat het een grap met de titel is… . (ja, ik snap dat de omslag andersom kan. maar dit is achterkant van mijn boek)

Het is bijzonder om de nederlandse tocht te volgen, via twitter en facebook. Leuk om foto’s te zien, bijzonder om te zien dat mensen aanhaken en meelopen. En het dan stiekem jammer vinden dat je eigen agenda best vol zit, en je te realiseren dat een hele dag meelopen er domweg niet inzit… Nog een dag te gaan, morgen de “intocht” in Heerenveen.

Op groot nieuws radio was vandaag een interview met een van de deelnemers.