Vanmorgen lag ik om acht uur nog in m’n bed, met de volgende woorden in m’n hoofd: ‘Open Heer mijn lippen, dan spreekt mijn mond uw eer”. Met deze tekst begon in de afgelopen dagen het ochtendgebed, om acht uur, in de kapel van Nieuw Sion. Ik was er van zondag tot en met vrijdag. Mijn wens was wat langere tijd in (bij) het klooster zijn en meer gebeden mee te maken. Behalve dat had ik nog een heleboel bezigheden (=lees afspraken)

Ik had vanmorgen het idee dat ik een jetlag had. Al heb ik nog nooit een “vliegjetlag”gehad,  omschakelen van dag naar nacht en omgekeerd heb ik heel vaak gedaan. Ik moest weer wennen aan een dag zonder gebedstijden. Het is en was heel fijn om weer thuis bij allernaaste te zijn, en toch moest ik schakelen omdat ik niet meer in het klooster was. Dat zegt wel iets over hoe de dagen waren!

Het was bijzonder om veel gebeden bij te wonen. Elke dag vier werd het niet. De tweede nacht was een bijzondere doordat het brandalarm twee keer ging. Vals alarm, gelukkig, maar wat een hels kabaal en helemaal uit m’n slaap.  (Ik vond dat ik dus wel in bed kon blijven liggen ’s morgens)

Ik had mooie ontmoetingen met verschillende mensen in/ van het klooster. Bezocht de vrijwilligerscentrale. Shopte een middag met jongste zus. Shoppen met goed resultaat, vonden wij. Al viel ons wel op dat er best veel leegstand is en misten we winkels waar we voorheen met plezier naar toe gingen.

We oefenden met de getijdengemeenschap een avond Lectio Divina, wat een bijzondere avond werd. Heel bijzonder hoe uit een ogenschijnlijk heel bekend bijbelgedeelte nieuwe gedachten en gezichtspunten kunnen opspringen, waardoor ik aan het denken en ervaren werd gezet. (voorzover die combi mogelijk is)

In het ene avondgebed stonden we stil bij Allerzielen en staken we een kaars aan ter herinnering aan hen die stierven en in het volgende avondgebed dankten we voor “gewas en arbeid”. We keken naar de vruchten van het eigen land. En dankten ervoor.

Samen met anderen dacht ik na over adventsvieringen die we willen organiseren. Dat is nog een beste uitdaging, iets moois bedenken waar niet alleen wijzelf maar juist ook anderen blij van worden. We gaan het meemaken!

Het was echt ora en labora, bidden en werken. Een mooie mix. Met als uitsmijter gister een dag Benedictijns schoonmaken. Ook dat kan! Met aandacht schoonmaken. In plaats van met de gewone bezigheden aan de slag te gaan, poetsten en boenden we. Wat zullen we zeggen? Het was geen overbodige luxe….