Om eens heel origineel te beginnen: binnenkort is het kerstfeest. Mijn hoofd zit vol lijstjes: boodschappen, adressen opzoeken, werkafspraken, werkjaar afsluiten, etc. Ergens tussendoor probeer ik te denken aan de echte betekenis van kerstfeest. En dan is er ook nog kerstmuziek. Musici maken overuren door alle concerten die gegeven worden, recensenten eveneens. In winkelcentra klinken de jingle bells volop. Dat is nog te hanteren, vind ik. Lastiger vind ik het aanhoren van de voluit christelijke kerstliedjes in zo’n winkelcentrum. Tegelijk vraag ik me dan af waarom juist dat me dan triggert. Het gejakker en geconsumeer past niet zo bij kerst. (het consumeren hebben we er zelf van gemaakt) En terwijl ik dit typ pingelt mijn telefoon voortdurend, voor een stemming in onze gezinsapp, met als onderwerp: wat eten we met kerst? Dus ja, consumeren doen we al dan niet vrolijk aan mee.

Gister was ik wat aan het zoeken naar muziek. Muziek raakt me keer op keer, en ik ben blij met afspeellijsten die ik tegenkom, of goede tips die me toegestuurd worden. Deze vond ik zelf. Het raakte me!

Gistermiddag haalde ik de kleinkinderen uit school. Floor vroeg bij het verlaten van school nog even aan haar juf hoeveel nachtjes slapen het nog was voor het kerst was. Nog twee nachtjes slapen en dan was de kerstviering op school. Dan gingen ze samen eten, en kwamen papa en mama ook op school!

Er moesten nog wat liedjes geoefend worden, want ze dacht dat ze die nog niet zo goed kende. Op mijn telefoon vond ze zelfstandig de liedjes die ze zocht, en er ging een wereld aan nieuwe kerstliedjes voor mij open. Samen oefenden we onderstaand liedje. Floor paste de tekst wat aan, het werd bij haar Alleluja, en Here zij God. Klonk ook mooi!

Goede kerstdagen gewenst!