Gisteravond zagen we de film Nebraska. Niet in het filmhuis, daar hadden we hem gemist, maar gewoon thuis voor de buis.

Een geweldige film, vonden wij. Een oude man denkt een miljoen dollar gewonnen te hebben. Hij had zo’n mooie brief ontvangen, waar dat in stond. Nu moest hij naar Nebraska om het geld op te halen, de post kun je uiteindelijk niet vertrouwen. Hij houdt stug vol dat hij miljonair wordt. In de film volgen we de man op zijn reis. Zijn jongste zoon gaat mee. Een film vol onderkoelde humor en tragiek. Door op reis te gaan leren vader en zoon elkaar beter kennen en begrijpen. Onderweg komen ze in het geboortedorp van de man. Er zijn ontmoetingen met de familie van de vader, met vroegere vrienden. Met weinig woorden wordt veel gezegd: “Kun je je nog herinneren dat je zusje (2 jaar) overleed?” “Ik was erbij”. In de loop van het verhaal wordt de moppervader steeds menselijker en begrijpelijker. Wat je ook ziet is de aasgierhouding van familie en vrienden, iedereen eist “zijn” deel op van het miljoen. De vader wil alleen maar een truck voor zichzelf, dat heeft hij altijd willen hebben.

Wordt hij miljonair? Nee, hij krijgt als troostprijs een pet, met de tekst: prijswinnaar. Wat hij krijgt, of terugkrijgt, is zijn waardigheid, als geschenk van zijn zoon.

DVD gehuurd van de bibliotheek, zeker een aanrader. De film is in zwart wit. Even wennen, supermooi!