In Prediker 11 vers 4 staat:

“Wie altijd op de wind let, komt nooit aan zaaien toe; wie altijd naar de wolken kijkt, komt nooit aan maaien toe”.

In de afgelopen week ging ik met kleinzoon Stijn een dag op stap. Ik heb al een tijd het idee om een rondje reuzenrad in Scheveningen te doen. Dat leek Stijn ook een goed idee. Oma had nog een vrij reizendag, en een krant had een leuke aanbieding. Zo gingen we op weg. Het was rustig in de trein, zeker voor vakantie tijd. We vermaakten ons prima, met gedrukte en andere media. Na ruim twee uur treintijd waren we blij in den Haag te zijn. We kochten een tramkaart, want naar Scheveningen lopen duurt echt wel drie kwartier en dat is best veel. We constateerden dat het best wel hard waaide toen we uiteindelijk op het strand kwamen.

We liepen door de Pier, op weg naar het paviljoen waar je dat reuzenrad in kunt. Omdat ik niet zo graag iets aan het toeval overlaat, had ik alvast kaarten gekocht. Bij de digitale  aankoop had  ik mijn telefoonnummer doorgegeven. We liepen nog in de Pier toen ik gebeld werd: “Mevrouw, het waait zo hard, we draaien niet vandaag.” Hm, daar had ik geen rekening mee gehouden! Ik had juist niet op de wind gelet…

Dit was een kleine cursus omgaan met teleurstellingen voor ons. Dat lukte best goed, we besloten er een educatieve draai aan te geven door naar het Binnenhof te gaan. Dat deden we, daar aten we ijs en bekeken de gebouwen eens goed. We slenterden nog wat door het centrum, kochten nog wat en gingen weer naar huis. De terugreis in de trein was erg gezellig. De trein was nu best vol, vooral omdat er nogal wat Oranjesupporters meereisden.

Ik denk dat dit verhaaltje wel past in de bloghop van deze zomer, met als thema: licht en luchtig.