Ken je dit? In een volle schouwburgzaal zitten, vol verwachting naar wat er komt. En dan de avond beginnen met ademhalingsoefeningen? Dat iedereen op “commando” met zijn handen in de lucht wappert en iedereen tegelijkertijd in- en uitademt. Nooit eerder meegemaakt en gisteren gebeurde het.
We waren bij de voorstelling “Dichterbij” van psychologie in theater.
Ik kan beter zeggen dat we erin zaten in plaats van erbij waren. Wat een bijzondere avond was dit! Een lange avond ook. Het begon om half acht, tot half elf. Het eerste deel van de avond was een indringend beeld van een huwelijk. Een huwelijk waarin beide partners nu niet bepaald vrolijkmakend met elkaar omgingen. Ruzies en onbegrip. Het ene woord dat het andere woord uitlokte. Woorden die bedoeld leken om te kwetsen. Woorden bedoeld om zo diep mogelijk in de ziel te boren. Met uiteindelijk gaten in de ziel en in de relatie.
Deels herkenbaar en soms over de top. Het was muisstil in de zaal. We zaten er helemaal in, het raakte en haakte. Er werd geweldig gespeeld en soms gezongen en gedanst. Wat een talenten!
Na de pauze volgde een soort college waarin diverse scenes onder de loep genomen werden en uitgelegd en uitgediept. Een groot deel van relatie problemen vindt zijn oorsprong in de manier waarop je gehecht bent. Dit college begon met de uitleg over diverse vormen van niet goede hechting en wat daar de gevolgen voor je gevoelens en gedrag van zijn.
En tot slot kregen we nog een aantal wijze tips mee hoe te investeren in een relatie. Boeiend en soms confronterend. Geen enkele opvoeding is volmaakt, een ieder van ons heeft dingen gemist of ergens niet genoeg van mogen ontvangen. Ook dat werd verteld en herkend.
Het college was zeker geen droge stof. We kregen uitleg over ons oude brein en waarom je reageert zoals je reageert. Op zoek naar herkenning en erkenning. Een boeiend verhaal met veel humor gebracht.
Psychologie in theater is een groep die bestaat uit twee broers een zus en hun moeder. (de moeder speelde een geweldige rol als (schoon)moeder). Aan het einde van de voorstelling volgde een staande ovatie voor hen. Na het applaus was er nog een heftig moment waarin de zus, Sarah vertelde dat haar jongste zoon binnenkort een zeer ingrijpende hersenoperatie moest ondergaan die grote gevolgen kan hebben. Ontroering en stilte volgde.
Ik had van deze groep ooit al eens de voorstelling: dag mama, over omgaan met dementie gezien. Ook een absolute aanrader, op dezelfde manier opgezet als deze avond.
Geef een reactie