Rond de tafel

Rond de tafel, dat is het onderwerp van de zomerbloghop.

Als een tafel zou kunnen spreken… wat zou onze tafel dan te vertellen hebben? Die grote tafel, van twee meter lang, die perfect in onze keuken past. De tafel die ik iedere week opnieuw leegmaak, en die binnen een dag weer vol met spullen van mij en allernaaste ligt. (de meeste van mij overigens). De tafel waar we altijd aan eten, meestal samen, soms met drie en soms met twaalf. De tafel waar mijn kranten gelezen worden. Deze tafel is ook bijzonder geschikt als vergadertafel.

Zoveel plannen zijn aan deze tafel bedacht en uitgewerkt. Dromen aan elkaar verteld, om daarna die dromen te vertalen in concrete zaken. We droomden en dachten na over beleid binnen de gemeente. Plannen gemaakt en uitgewerkt.  “Onderweg naar Gods rijk” werd het motto, dat ingeluid werd met een gemeentebreed project, dat veel teweeg bracht.

Ik was blij met onze tafel, en blij dat ik mee kon en mocht denken met een groot deel van alle plannen!

Onze tafel werd opnieuw vergadertafel. Nu voor het nadenken over deze plannen. het is al weer bijna vijf jaar geleden dat we begonnen met nadenken en plannen maken. Veel van die ideeën zijn aan deze tafel bedacht of uitgewerkt. We draaien nu ruim vier jaar. Er is groei en ontwikkeling.

Wat zou mijn tafel vertellen als hij kon praten? Als (bijna) enige weet hij ook mijn vragen en twijfels. Twijfels die soms na een vergadering opkomen borrelen:  Is dit de goede weg? Is dit wat God wil? Waarom reageert Jantje zo? Waarom reageer ik zo? Wat zou de tafel vinden van al die plannen die hier gesmeed zijn? Of van de gesprekken die hier gevoerd zijn, zoveel. zovaak, zogoed? Heel wat “geheimen” zijn hier voorbij gekomen en gedeeld. Heel wat tranen gevallen op het tafelblad. Tranen van vreugde en tranen van verdriet.

Och, eerlijk gezegd ben ik blij dat mijn tafel niet kan praten!