Terwijl ik naar een geweldig nummer zit te luisteren, namelijk dit:
realiseer ik me dat hier niet bepaald een storm is, integendeel, er heerst een enorme rust op mijn weblog. Dat betekent niet dat in mijn leven zoveel rust is. Ik zou bijna zeggen, was het maar zo! Afgelopen weken ben ik alweer volop aan het werk geweest, veel afspraken, veel bijzondere dingen. Zoals daar zijn een uitgebreid telefoongesprek met een advocaat, met de hoop dat er schot komt in de letselschadezaak van een van mijn klanten. Met een andere klant bezocht ik een gynaecoloog, wat een massaal en onpersoonlijk gebeuren was, overigens. Ik werd ingeschakeld door het AMK, in verband met gezinsproblemen. O ja, ik ging ook nog mee naar maatschappelijk werk. En verder had ik nog “gewone” gesprekken over de gevolgen van NAH. Ik was zo gemotiveerd om bij mijn klanten te komen dat ik gisteren een brief van het incassobureau van justitie ontving, haastige spoed was ook in dit geval niet goed. Behalve de gewone bezoeken enzo, mocht ik een collega inwijden in de geheimen van het werken bij Professionals in NAH. Zo verliepen de afgelopen weken.
In mijn vrije tijd, die er ook nog was, zat ik vaak achter mijn laptop. Om te schrijven aan het project waar ik mee bezig ben. Ooit komt een belangrijk deel van onze gezinsgeschiedenis (van 20 jaar geleden) op papier te staan, daar ben ik heel druk mee bezig. Dat levert veel plezier op, en kost me heel veel energie.
Ik ben dus met veel dingen bezig, en merk dat ik op zoek ben naar rust. Niet zozeer de rust in activiteiten, wel rust in mijn hoofd. Zorgen dat niet alle dingen door elkaar gaan lopen. Het liefst wil ik alle touwtjes in handen houden, de zaken kunnen overzien, controle houden. Zou dat rust geven?
De werkelijke rust is de rust die bij God te vinden is. Overgave aan Hem. Dat blijft een oefening voor mij. Ik weet zeker dat die rust ooit komen zal!
Zusje
Heb iets andere bezigheden maar het zou zo mijn verhaal kunnen zijn….
Liefs en sterkte !!
maahtje
jij ook, veel liefs en sterkte, en vooral rust!
yag76
Zo jammer dat je er vanavond niet bij was. Niet dat je er rust van kreeg, wel bakken vol met energie! K zie je morgen tijdens onze (rustige?) wandeling…!
maahtje
Heb het inmiddels beluisterd, idd bijzonder, al proef je de sfeer niet/ veel minder.
Was onze wandeling “rustig”? Heb nog zere benen… iig was het een goede wandeling. (wanneer niet, overigens :-))
Sebo
—Een journalist interviewde moeder Theresa en vroeg naar haar tijd met God.
“Als u bidt”, vroeg hij, “wat zegt u dan tegen God?”
“Oh, meestal niet veel. Ik luister”, antwoordde moeder Theresa.
“Dus u luistert… wat zegt God dan tegen u?” vroeg de journalist.
“Oh, meestal niet veel, Hij luistert”, antwoordde moeder Theresa.
De journalist keek haar verbouwereerd aan.
“U begrijpt niet veel van gebed, hè?” zie moeder Theresa.
Vul je stille tijd in als een kind die bij de Vader komt.
Het is goed om de bijbel te lezen, goed om je vaste punten in gebed naar voren te brengen.
Maar het allerbeste is gewoon bij Hem te zijn.—
Dit stukje vond ik net terug. Op dinsdag 13-11-2007 stuurde Yvonne via “Onlywords” enkele links naar deze (toen) bekeerling. ‘k Heb er veel aan gehad en denk hier vaak (heel vaak) aan terug, als ik de rust van de Here God zoek. Simpelweg bij Hem zijn in stilte en luisteren naar Zijn stem heeft deze knaap al heel veel rust gebracht in een verder zeer hectisch leventje….
Groet,
Sebo
maahtje
Dank je, Sebo, voor je reactie. Bijzonder dat je vertelt dat Yvonne je een eind op je weg geholpen heeft!