Vanmorgen had ik een afspraak met een klant. Daar schoof een WMO-consulent bij aan. De beschikking voor de begeleiding was namelijk afgelopen en dan moet er weer een nieuwe komen. (tenzij ik van plan ben als vrijwilliger verder te gaan)
Voordat de gemeentes over de toekenning en financiering gingen, schreef ik als begeleider een brief naar het CIZ (centraal indicatieorgaan zorg) met daarin de beargumentering voor voortzetting van de begeleiding. Meestal volgde dan nog een telefonisch onderhoud met de indicatiesteller en doorgaans was de indicatie geregeld. De duur van deze indicatie kon tot 15 jaar oplopen.
Nu is alles anders. Immers, we zetten een ieder in zijn/ haar kracht en bezuinigen er vrolijk op los. Nu moet de persoon die begeleiding wil, dit zelf aanvragen. Vaak betekent dat dat het hele verhaal opnieuw verteld moet worden, voor de zoveelste keer. Vanmorgen hoefde dat gelukkig niet, de consulent had zich terdege voorbereid. Wel moest mijn klant uitgebreid aangeven waarvoor ze begeleiding nodig heeft. En leek de conclusie deels te zijn dat vrijwilligers in deze situatie ook best veel kunnen doen.
De situatie van mijn klant zal niet verbeteren. Zoals het er nu uitziet, alleen verslechteren. In die zin is het voorspelbaar dat begeleiding langer nodig is. Zoals het er nu uitziet, komt er een beschikking voor een jaar. Dan kan het verhaal weer van voren af aan beginnen. Voor mij voelt het of ik iedere keer weer moet bewijzen dat ik het geld waard ben.
Voor mijn klant(en) betekent het dat ieder jaar weer uitgelegd moet worden wat jij niet kunt en waar je hulp bij nodig hebt. Word je dan in je kracht gezet of word je, steeds weer opnieuw, geconfronteerd met dat wat je niet meer kunt doen en ook nooit meer zult kunnen doen.
Het voelt alsof het ontvangen van begeleiding een enorme gunst is die gegeven wordt, in plaats van die zorg te leveren die ervoor kan zorgen dat mogelijkheden nog zoveel mogelijk gebruikt worden. Overigens wil ik zeker niet beweren dat mensen zelf niet in staat zijn hun vraag te verwoorden, of hen onmondig houden. Maatwerk zou nog meer maatwerk kunnen worden als klanten de keuze zouden hebben: zelf de aanvraag etc. regelen of dit laten doen door een ander (=begeleider)