Gehoord, gezien, gelezen en gedacht

Tag: bijbel

Geborgenheid

behangdGeborgenheid is het thema van de bloghop van de maand april. Ik had niet echt een beeld bij dit woord, al kan ik me er wel het een en ander bij bedenken. Ik doe deze maand maar niet mee, dacht ik. Geen inspiratie.

Gisteravond zaten geliefde en ik aan onze (grote) keukentafel. Samen waren we bezig een gedachte van mij uit te werken. Ik had weer eens bedacht dat ik een nieuw ‘kunstwerk’ in de kamer wilde hebben. Een keer in de zoveel tijd koop ik een rol behang, waarmee een houten paneel bekleed wordt, als nieuw “schilderij”. Bij een nieuw schilderij horen andere nieuwe dingen, dus zo kan ik me weer eens heerlijk uitleven.

We waren aan het werk gisteravond. De lijntjes moesten getrokken, en de banen aan elkaar gemaakt. Het vergde wat teamwork. Genoeglijk waren we aan het knutselen. Ik dacht er nog over na en voelde en ervaarde geborgenheid. Samen bezig. Op een rustige manier. We hopen dit jaar ons veertigjarig huwelijk te vieren. Veertig jaren. Ik kan alle clichés uit de kast halen, over vliegende tijden en zo meer. Over een relatie die veranderd is in de loop der jaren. Och, misschien ga ik dat nog wel eens doen.

Voor nu was daar de ervaring van geborgen zijn bij elkaar. Je veilig voelen. Aan niet veel woorden genoeg hebben. Begrijpen waarom de ander in de stress schiet bij ogenschijnlijk simpele dingen. Begrijpen waarom de ander dit alleen op die manier kan doen. Begrijpen en aanvaarden. Rust.

Ik was aan het denken over het woord geborgenheid en zat me af te vragen of het in de bijbel voorkomt. Welgeteld één keer: in Ruth 1 vers 9, daar zegt Naomi tegen haar schoondochters: “Moge Hij ervoor zorgen dat jullie allebei geborgenheid vinden in het huis van een man”.

O  ja, dit was dus alsnog een bijdrage aan de bloghop van april. De andere bijdragen van deze bloghop zijn hier te vinden: http://godisindestilte.blogspot.nl/2016/04/bloghop-april.htmllogo-2016

#InternationalDayOfHappiness

brunch20maartVandaag is/ was het een bijzondere dag. Het is palmpasen, en ook internationale dag van geluk. Gelukskunde schijnt inmiddels een echt vak en echte studie te zijn. Ik las dat er vandaag een congres over gehouden wordt.

Vanmorgen had ik die ‘geluksdag’ als onderwerp gekozen voor het bijbelmoment bij Hiernaast.

We dachten na wat geluk voor ons is. Daar kwamen bijzondere antwoorden op. Voor de een was geluk dit: naat het Dolfinarium gaan, een roze pluchen dolfijn krijgen en daar je spreekbeurt over houden. Dat is geluk voor een vierjarige. Een ander benoemde dat we vaak niet eens weten hoe gelukkig we zijn. Het is geluk om in een vrij land te wonen en beschermd te worden door de overheid. Te mogen zeggen wat je wilt en doen wat je wilt. Dat is geluk voor iemand die afkomstig is uit I. Voor mijzelf was het een moment van geluk toen een van de kleinzoons heel blij het schoollokaal waar ik op dat moment was, binnen kwam rennen om te laten zien wat hij gemaakt had op de creamiddag.

Dit soort dingen geven geluk, doen je kijken naar je rijkdom. Je ‘aardse’ rijkdom.
Toen ik gisteren aan het nadenken was over dit onderwerp, dacht ik aan de tekst uit Jeremia 29:11, waar het volgende staat:

Dit zegt de Heer: als er in Babel zeventig jaar voorbij zijn, zal Ik naar jullie omzien. Dan zal Ik mijn belofte gestand doen door jullie naar Jeruzalem te laten terugkeren. Mijn plan voor jullie staat vast- spreekt de HEER. Ik heb jullie geluk voor ogen, niet jullie ongeluk: Ik zal je een hoopvolle toekomst geven. Jullie zullen Mij aanroepen en tot Mij bidden, en Ik zal naar jullie luisteren. Jullie zullen Mij zoeken en ook vinden, als jullie Mij tenminste met hart en ziel zoeken. Ik zal me door jullie laten vinden – spreekt de HEER- en Ik zal in je lot een keer brengen. Ik zal jullie samenbrengen uit alle volken en plaatsen waarheen Ik je verbannen heb – spreekt de HEER- en je laten terugkeren naar Jeruzalem, waaruit Ik je heb laten wegvoeren.

Hierover hebben we vanmorgen nagedacht bij Hiernaast. Ook benoemd dat God zijn volk geluk belooft en verwacht van zijn volk dat het bidt en Hem zoekt, dan wil Hij luisteren. Ik zal me laten vinden, zegt God. De grote God die de aarde gemaakt heeft en er nog steeds voor zorgt, die God wil gevonden worden door ons kleine mensjes en Hij belooft dat Hij wil luisteren. Meer geluk heb je toch niet nodig?

Ik was gisteren wat aan het zoeken naar afbeeldingen van deze tekst, en was verbaasd over de enorme hoeveelheid afbeeldingen, en dan vooral afbeeldingen waarin Jeremia 29 vers 11 genoemd wordt. Vooral dat eerste gedeelte, waarin God aangeeft dat Hij plannen heeft is vele malen te vinden.

jeremiah_29_11_by_kelliehags2-d85fcrzDeze tekst staat natuurlijk wel in een context. Hier gaat het over het volk Israël, dat ongehoorzaam was geweest en weggevoerd naar een ver en vreemd land. Daar moesten ze 70 jaar zijn, zoals God had aangekondigd. Ze moesten daar bouwen, huwen en gezinnen stichten. Het leven moest daar doorgaan. Tegelijk kwam er een einde aan, dat beloofde God bij voorbaat al.

Is deze tekst een op een over te zetten naar het nu? Ik denk niet dat je zo die ene zin overal voor kunt gebruiken, wel dat Gods trouw en goedheid voor zijn kinderen altijd dezelfde zal zijn.

Pinksteren

mosaic-pinksteren-1024x576

Vandaag was ik naar de opwekkingscd aan het luisteren, de cd die nu net uitgekomen is. Mooie traditie met Pinksteren, weer een aantal al dan niet nieuwe liederen. Inmiddels aangegroeid tot 782 nummers. Mijn aandacht werd gevangen door deze: (nr 788)

Ik genoot van de muziek, ik luisterde aandachtig naar de tekst. Hoe lang nog Heer? Hoe lang verbergt U zich voor mij? Teksten die wat hebben in een tijd vol spanning en onzekerheid. Zoveel ellende in de wereld. Het refrein van dit lied is bemoedigend: “Maar ik bouw op uw liefde en trouw, ik zal juichen voor U. Toch zing ik van Uw liefde en trouw. U was steeds goed; Heer U blijft goed voor mij” Toen hoorde ik het slot van het laatste refrein: U was steeds goed………  voor mij. Ik vond en dacht (weer) van alles. Wel erg individualistisch?  Slaat dat niet wat door? U was steeds goed voor mij? Gaat het dan alleen om mij? Is dat niet typisch evangelisch? De individuele gelovige in het licht zetten? Zo zat  ik wat aan te denken en te oordelen en te  vinden.  Ik zat te denken aan het verbond dat God met ons gesloten heeft. Een belangrijk item in de gereformeerde theologie, het verbond. De doop als teken van het verbond, daarom moeten de kinderen gedoopt worden. Tekst met tekst vergelijken is eveneens een item in het gereformeerde leven. Dat geldt dan vooral voor de bijbel. Niet alleen afgaan op één zin, of één vers. Maar ook kijken naar waar iets staat in de bijbel. Wat is de context? Hoe staat het er? Dus ik ging op zoek naar waar de tekst van dit lied vandaan kwam. Het is gebaseerd op psalm 13 vers 1-6. Ik zocht het op in de Bijbel in gewone taal. Het laatste vers luidde: Heer, ik vertrouw op uw liefde. Ik zal juichen omdat U mij redt. Ik zal voor U zingen, want U bent goed voor mij. Daar zat ik. Het staat er gewoon: want U bent goed voor mij. Niet voor het volk, niet voor de gemeente, de kerk, of wat ook. Nee, goed voor mij.Zo heerlijk dichtbij! Is dit nu een nieuwe ontdekking? Nee, maar wel dat het weer eens extra landde, of binnenkwam. Werk van de Geest! De Geest geeft feest, zei een kind vandaag. En zo is het!

Een dag die tot nadenken stemde…

Via Facebook werd ik geattendeerd op een tentoonstelling in het Catarijneconvent in Utrecht. Het wat? Een museum, dat dicht bij de Domkerk ligt en waar de geschiedenis van 2000 jaar christendom getoond wordt. Tot 10 augustus is er een tijdelijke tentoonstelling: Thuis in de Bijbel. Een aantal zalen met schilderijen van nederlandse schilders, afbeeldingen van bijbelverhalen. Het bijzondere van de schilderijen is dat ze over bijbelse taferelen gaan, in nederlandse landschappen gesitueerd. Jozef en Maria in zestiende eeuwse kleding, Jezus geboren in een sneeuwlandschap, dat soort dingen. Heel bijzonder,  ik vond het mooi!

Behalve deze tentoonstelling is er de vaste collectie. Een reis door de eeuwen. Er is van alles te zien: beelden, schilderijen, kleding, video’s, waarin van alles verteld wordt over het christelijke geloof. Interessant en bijzonder. Ik verbaasde me over de monstransen en andere ingewikkelde dingen. Ik weet nu dat er verschillende zeer rijk versierd liturgisch vaatwerk is, waarin de hosties bewaard worden. Er stonden pontificale schoenen en pontificale handschoenen in een vitrine.  Ik was onder de indruk van de kleding die er is:

roomsekleding

In mijn beleving veel pracht en praal, in kleding te vinden en in allerlei andere dingen. Een kerk die steeds rijker werd en steeds meer macht naar zich toe trok. Was dit zoals God het bedoelde met de kerk? Er ontstond een “tegenbeweging”, de reformatie. Ook daar zijn schilderijen over te vinden. Er wordt veel getoond, er is veel om over na te denken. Ik was er een paar uur zoet.

Tenslotte wandelde ik nog wat door het centrum van de stad. Ik werd aangehouden door een jonge vrouw. Ze vertelde vol vuur een lang verhaal over megastallen en melkquota, en de gevaren daarvan. en dieronterende situaties die dit oplevert. Een lang verhaal, met als doel mij vooral flink te interesseren in de organisatie Milieudefensie. Haar verhaal was te lang, het duurde veel te lang voor ze eindelijk de aandacht vroeg voor haar organisatie. Och, wat jammer dat ik daar niet in geïnteresseerd was, en ik was nog wel zo aardig…. ja ja. Ik was geraakt door haar enthousiasme en kennis en doorzettingsvermogen. Allemaal kwaliteiten die ik aan zendingsdrang koppel. Dat was ze ook, een zendelinge, die mensen wil motiveren een petitie te tekenen om te voorkomen dat er nog meer megastallen komen. Ze heeft me in ieder geval aan het denken gezet… in die zin is haar missie geslaagd.

 

 

Op weg naar Pinksteren

opwegnaarpinksteren

Na de veertigdagentijd zijn we nu in de vijftigdagen tijd beland. De vijftig dagen tussen pasen en pinksteren. Om je op pasen voor te bereiden zijn er boeken, kalenders, zoals van Tear. Voor pinksteren is dat minder, ik was nog niet eerder een dergelijk boek tegengekomen. Dit boek gaat over het boek Efeziërs. Een bijzonder bijbelboek, waarin heel veel lessen voor het leven zijn te vinden. Voor iedere dag is er een overdenking over een paar verzen uit Efeziërs. Behalve een overdenking zijn er vragen en opdrachten voor iedere dag. Vragen die je aan het denken zetten. Dit dus: Sluit je ogen. Beeld je in dat je de troon van God nadert, die heilig en oogverblindend is in zijn grootheid en liefde. Welke redenen heb jij om het net als Jesaja uit te schreeuwen: “Wee mij?”

Of de volgende opdracht: Bedenk hoe jij vandaag jouw barmhartigheid vorm zou willen geven…. Nu lijkt het misschien dat er alleen maar “moet” dingen instaan, dat is niet zo.

Wat mij betreft een aanrader, dit boek dat geschreven is door Jan Mudde. Mooi om bewust naar Pinksteren toe te leven!

Mogelijk gemaakt door WordPress & Thema gemaakt door Anders Norén