Gehoord, gezien, gelezen en gedacht

Tag: de trouw

Mannen en vrouwen

Afgelopen zaterdag stond er een cartoon in het ND. Een cartoon over het vrouwenstandpunt van de SGP. Mannen laten het afweten, nu mag een vrouw de zaakjes redden, is een beetje mijn idee. “Wij”, vrijgemaakten (Gereformeerde kerk vrijgemaakt), snappen dat de vrouw best actief kan zijn in de politiek. Niks mis mee, voor de ChristenUnie zitten al jaren vrouwen in de tweede kamer en in gemeenteraden. De voorschriften die in de bijbel staan, gelden wel voor vrouwen, dan toegespitst op het kerkelijke leven.

Laat er nu net in de Trouw van afgelopen zaterdag een interview staan met een GKV theologe die een proefschrift heeft geschreven met de titel: ‘Triniteit, antropologie en ecclesiologie. Een kritisch onderzoek naar de implicaties van de godsleer voor de positie van mannen en vrouwen in de kerk’. Als ik deze titel lees, denk ik dat ik wacht tot de publieksvriendelijke versie in november verschijnt… In het interview legt ze uit hoe ze tot de gedachte komt dat het ambt in de kerken, open gesteld kan worden voor mannen en vrouwen. Haar visie doet , zacht gezegd, wat stof opwaaien. Zowel binnen als buiten de GKV.  In de bijbel staan een aantel teksten die vaak ‘zwijgteksten’ genoemd worden.  in die teksten staat dat de vrouw in de bijeenkomsten haar mond moet houden en thuis om opheldering moet vragen. Een ander gegeven is dat Paulus ergens teruggrijpt op de schepping: Adam is eerst geschapen, Eva daarna. De man leidt en gaat voor, de vrouw volgt. Grofweg en heel globaal, zijn dit de gronden om vrouwen niet in het ambt toe te laten. Almatine Leene ziet dat, zoals gezegd, anders. Ik kan niet goed uitleggen hoe zij dit ziet.

Wat ik wel weet, is dat in de afgelopen jaren het al dan niet vrouw in het ambt hebben een soort van maatstaf van “schriftgetrouwheid” is geworden. Geen vrouwen in het ambt is dan goed. Dan wordt de bijbel op de goede manier gelezen en gevolgd. Wel vrouwen in het ambt is dan schriftkritisch. Onze kerken hebben schriftgetrouwheid  hoog in het vaandel staan.

Ik ben geen theoloog, kan mevrouw Leene dus niet ‘narekenen’. Ze geeft aan dat er nu te weinig rekening met de context van teksten wordt gehouden. Doe je dat wel, dan kom je uit op openstelling van de ambten voor vrouwen. Hm, ik weet niet goed wat ik hiermee moet.

Wel weet ik, (nou ja, denk ik, ik kan het niet bewijzen) dat er veel kerkelijke ellende voorkomen zou zijn als er vrouwen in het ambt gezeten hadden. Dat is mijn stellige overtuiging. Ik hoor nu vaak zeggen dat ook wij binnen afzienbare tijd vrouwen in het ambt hebben,  het wordt steeds moeilijker om ambten ingevuld te krijgen. Dan zou het een soort van noodsprong worden. Waarschijnlijk is er helemaal geen man meer te vinden die nog ouderling of diaken (of predikant?) wil worden als vrouwen dit ook mogen. Zijn ze weg, die mannen…dat is wat je vaak ziet gebeuren.

Ik begon dit blogje over die cartoon in het ND. cartoonnd24augustus13

Het lijkt dat er wat meewarig gekeken wordt naar de SGP. Maar hoe meewarig wordt er gekeken naar kerken waar het ambt alleen voor mannen is?

WWJD?

Een aantal jaren geleden waren deze armbandjes  hot, of ze dat nu nog zijn weet ik eerlijk gezegd niet. WWJD staat voor: wat would Jezus do?

wwjd   Tijdens de opleiding die ik een aantal jaren geleden volgde (GPW), werd in een van de    lessen aandacht besteed aan dit fenomeen. De vraag werd gesteld of het  werkelijk mogelijk was.  Je afvragen wat Jezus zou doen. Uiteraard is het niet alleen de bedoeling je af te vragen wat Jezus zou doen, maar meer nog: wat ga jij doen? In die les werd aangegeven dat dat best een beetje hoogmoedig kon klinken. Alsof wij, mensen hier op deze aarde, zomaar zouden kunnen doen wat Jezus ook deed.. een waarschuwing was toch wel het minste wat kon klinken…

Inmiddels zijn we een aantal jaren verder. Ben ik meer gaan nadenken, ben over sommige dingen anders gaan denken. Zit me nu dus af te vragen in hoeverre die waarschuwing terecht was?

Ik herinnerde me die armbandjes weer doordat ik vandaag een artikel in de Trouw las. Ik kan het digitaal niet terug vinden, dus geen linkje. Het artikel gaat over een abortuskliniek die in Houten geopend wordt. Die kliniek komt in een bestaand gebouw, en dit gebouw staat… naast een kerkgebouw. Een kerk dat toebehoort aan de gereformeerde gemeente. De gemeenteleden zijn hevig verontwaardigd, dat er een abortuskliniek naast hun kerk komt. De voorzitter van de kerk wil in gesprek met de directeur, om zijn verontrusting duidelijk te maken. Hij vraagt zich af hoe je op dit idee komt. “Een abortuskliniek naast een kerk, hoe verzin je het? Je zet toch ook  geen varkensslachterij naast een moskee?”

Gelukkig worden er wel pastorale gesprekken aangeboden aan de vrouwen die de kliniek bezoeken. Ook (of misschien zelfs?, mijn toevoeging) nadat ze de abortus hebben laten uitvoeren. Wij zijn er voor alle mensen in nood. De kerkdeuren staan open voor die vrouwen. Het gaat namelijk in tegen alle principes als de kerkmensen naar de kliniek toe zouden gaan, de dames moeten zelf maar naar de kerk gaan.

En ja, toen ik dit gelezen had, bekroop met toch werkelijk de vraag: wat zou Jezus doen?

Mogelijk gemaakt door WordPress & Thema gemaakt door Anders Norén