Om het begin van de schoolvakantie te vieren gingen we afgelopen zaterdag met twee kleinkinderen naar de bioscoop, om de film Finding Dory te gaan bekijken. Ik wist nog net dat dat eens soort vervolg op Finding Nemo is. Dus die eerst maar thuis bekeken, voorzover mogelijk. Het exemplaar dat ik uit de bieb geleend had, was van een slechte kwaliteit. Ik snapte nu wel wie Nemo was.

We gingen met Mart en Mees, 9 en 6 jaar oud. Vol spanning en verwachting zochten we onze plaatsen op.  Eerst moesten we ons door een hele serie reclames worstelen. Vervolgens nog een aantal trailers van films in aanbouw en eindelijk begon het dan! Mees begon al ongeduldig en hongerig te worden.

De film… tjonge wat een aaneenschakeling van gebeurtenissen! Veel meer actie dan in finding Nemo. Ik vraag me af hoe een kinderbrein dat allemaal volgen kan. De kinderen vonden het een mooie film, de mooiste ever, oma. Tja, daar doe je het voor, toch? Nog popcorn, nog drinken, en we wisten zeker dat ze geen trek meer in de warme maaltijd zouden hebben.

De film. Wij vonden het zelf ook een leuke film, al is het verhaal misschien wat simpel. Vergeetachtige Dory gaat op zoek naar haar ouders die ze is kwijtgeraakt door haar “kortetermijngeheugenprobleem”. Dat terugvinden lukt uiteraard wel, na een aantal avonturen met mislukkingen. Ze blijft zoeken, op haar manier. Daarbij krijgt ze hulp van anderen, en vooral van een octopus met zeven poten, een septopus dus. De redder tegen wil en dank. Er zitten mooie thema’s in: moed en hoop houden. De ouders van Dory hadden allerlei schelpenpaden naar hun huis aangelegd, zodat Dory makkelijker de weg terug zou vinden. De verloren dochter die weer thuis kon komen…

Door blijven gaan, op je eigen manier bezig zijn, zijn eveneens thema’s . Vooral dat laatste is een item. Ik las in het ND een recensie waarin gesteld werd: “Het: “je mag zijn zoals je bent”wordt er in geramd met de subtiliteit van een potvis.”

Wij zijn naar de nederlands gesproken, 2d versie geweest. Zowel allernaaste als ik meenden stellig de stem van Brigitte Kaandorp te herkennen als Dory. Dat bleek niet zo te zijn.
Al met al: leuke film, met veel plezier naar gekeken, de kinderen waren erg enthousiast. Kortom: goed begin van de vakantie!