Zo, daar ben ik weer eens! Een paar weken stilte, wachten op reacties op HET weekend. Tot nu toe nog onvoldoende reacties….. hoe verder zal deze week duidelijk worden, hoop ik.
Het was een volle week, de week die voorbij is. Maandag, dinsdag en woensdag alle bezoekafspraken aan de mensen die ik elke week bezoek. Een beetje volgepropt, met nog een paar evaluaties erbij. Vanaf donderdag de “driedaagse”. Voor de vierde keer alweer, drie dagen op pad met alle collega’s van ons bedrijf. Boeiende en voor mij, vermoeiende dagen.. Sprekers die er toe doen, ontmoetingen die er toe doen. Ik hoop er binnenkort nog wat meer over te schrijven.
Heerlijk eten en drinken, (ik heb nog niet op de weegschaal durven staan), leuke workshops. Dit jaar koos ik, opnieuw, voor een zangworkshop. (lekker veilig). We leerden Happy te zingen, en Let it be van de Beatles, en Halleluja van Leonard Cohen. En dat alles in twee uur. Natuurtalenten, toch? De enthousiaste workshopgever wees ons op een bijzondere uitvoering van Happy:
De driedaagse werd voor mij een tweedaagse, dit omdat ik gisteren met mijn moeder en broer naar een begrafenis moest. De enige zus van mijn vader is vorige week overleden, ze was bijna 89 jaar. Een mooie leeftijd, een leven dat in gebrokenheid langzaam uitdoofde. Verdriet en een lege plek.
Vandaag mochten we de verjaardag van Mart vieren. Acht jaar werd hij. In goede gezondheid, met veel energie en vrolijkheid. Een paar maanden geleden was zijn situatie totaal anders! Hoe fijn dat we deze verjaardag op deze manier mochten vieren! De controles van de afgelopen tijd waren bemoedigend. Begin volgend jaar (onder jacobitische voorwaarden) zijn er weer controles. Hopelijk is er nog meer vooruitgang!