Al een paar dagen zingt deze regel in mijn hoofd: “Geef regen, Heer, geef regen, de aarde is zo droog”. Afgelopen zondag waren we in een dienst waar  het ‘origineel’ gezongen werd: geef vrede Heer, geef vrede (liedboek 1010). Een nieuwe berijming zou inmiddels kunnen, bij deze droogte en bij deze temperaturen.
In een Nederlands Dagblad van vorige week stond een artikel over de zomer van 1976 waarin de warmte net zo groot was als nu en de droogte minder. Ik kan me herinneren dat het toen erg warm was, het was ons trouwjaar. Ik herinner me dat het toen heel bijzonder was dat het zó warm was. Toen we trouwden was het 30 graden, toen uitzonderlijk! Nu komt het zo vaak voor, dat we er bijna niet van opkijken, alleen temperaturen ver boven de 30 zijn bijzonder. Ik word er zo langzamerhand erg moe van, en met mij velen.Hoe blij was ik vorige week met een enkele regenbui. Bijzonder om te zien dat slakken uit hun schuilplaats kwamen en voorzichtig een fietspad overstaken.

De hitte..en het (dreigende?) watertekort. Wat hebben die temperaturen een impact op het dagelijks leven. Ik verzuchtte onlangs dat ik naar een kouder land wilde emigreren. Nou ja, laten we beginnen met een vakantie in een koel land.  Ik voelde me bijna een klimaatvluchteling. En bedacht dat het niet zo heel vreemd is dat mensen hun land verlaten, als je ziet hoe landen woestijnen worden. Oogsten die mislukken, en vee dat sterft. Het lijkt mij niet zo heel vreemd als je dan op zoek gaat naar betere leefomstandigheden. Inmiddels is er ook voor ons land de angst/ bijna zekerheid dat oogsten mislukken of in ieder geval veel kleiner zullen zijn. Dat zal ongetwijfeld prijsstijgingen tot gevolg hebben. Geen goede vooruitzichten, maar hoe goed hebben wij het in ons deel van de wereld?  (en wat doen we ermee?)

In dat artikel over de zomer van 1976 kwam ik nog een opvallend zinnetje tegen, iets wat me nogal triggerde: een dominee noemde in een blad het bidden om regen een heidens ritueel..

Huh? Hoe kan dat? Waar blijft het aloude geloof in Gods zorg voor de aarde? Zorg waar je om mag vragen? De wereld is in nood, en bij / met alle nood mag je naar Hem gaan!

Tegelijk is het de vraag (en waarschijnlijk is het geen echte vraag) waardoor de droogte wordt veroorzaakt. Toeval? Is dit een een op een gevolg van hoe wij met de aarde omgaan? Of, beter gezegd: niet omgaan, en onze gang gaan? Is dit een boodschap van God en welke dan?