Gehoord, gezien, gelezen en gedacht

Tag: kleindochter

Jongens en meisjes

Vandaag was er bij dé krant een bijlage: Nieuw leven. Met daarin ook wat verhalen over gezinnen met alleen maar zonen, of alleen dochters. Blije verhalen. Ook een deskundige liet zijn licht schijnen over dit soort gezinnen. In de inleiding stond: “In een jongensgezin betekent het dat een moeder het zwaar kan hebben”.

Tja, wat zal ik daar van zeggen? Toen ik zwanger was van onze jongste zoon werd er een echo gemaakt. We hebben het over ruim 30 jaar geleden. Nu is het normaal dat het geslacht van de baby van te voren bekend gemaakt wordt, toen was het eigenlijk verboden om het te weten. Degene die de echo maakte deed alsof hij een grote gunst verleende door te onthullen dat we opnieuw een zoon zouden krijgen. En ik was superblij. Ik was zó bang dat een dochter, na drie zonen, een verwend prinsesje zou worden. Vier zonen opvoeden…. Ja, het was goed en gaaf en ik zou geen van onze ‘vogels’ kunnen missen. Toch denk ik dat er meer evenwicht in een gezin is als beide ‘soorten’ aanwezig zijn. En ik denk dat onze zonen ook wel eens de vrouwelijke inbreng gemist hebben.

Ik heb ze heel wat keren meegesleept de stad in, om te winkelen. Tot ze het spuugzat waren. Dan ging ik maar weer alleen. (oei, dit klinkt wel zielig)

We mochten opa en oma worden. Vijf kleinkinderen.. de oudste, een meisje, mocht gelijk al in de hemel leven. Daarna werden er drie gezonde jongens geboren. Uiteindelijk kwam Floor. Inmiddels ook alweer bijna vier jaar. De tweewekelijkse oppasdagen zijn alweer bijna voorbij. Ik merk dat zij toch een bijzondere plek heeft. Zowel in haar gezin als in ons hart. Het is anders dan met de jongens, of dat nu onze ‘eigen’ jongens vroeger is, of met haar broers, die zij steevast als “de jonges” benoemt.

Deze oma sloeg aan het haken, een rokje, gehaaktrokjeeen deken. ( want oma, die deken isse jose en mijn kamer is ook jose).

We maken selfies, want dat is zo leuk. selfie

Of dan toch (eindelijk) met een meisje winkelen, zoals vanmorgen. Ze ontdekte een broek met een geweldig dessin: frozen. Als een volleerde mannequin hield ze die broek voor zich. Ze was helemaal verliefd, dat was wel duidelijk. “Oma”, zo sprak ze. “Weet je, opa koopt weleens iets voor mij….. ”

“Welke opa”, vroeg ik. “Jouw opa”, zo klonk het. Ja, wat moet je dan doen als oma?

Het ging om deze legging:

legging Ik schatte in dat mama hier niet erg gecharmeerd van zou zijn. Misschien zou het als pyamabroek kunnen, meer niet. Dus ik kocht niets. Zonder protest verlieten we de winkel, om een andere winkel binnen te stappen. Een modezaak, heel verrassend. Ook daar was Floor druk bezig met bekijken welke kleren haar zouden passen. Dat ze ook zeer sociaal is bewees  ze weer eens. Ze haalde allerlei kleren uit de rekken. Ze hield ze voor mij en tegen me aan, voorzover dat lukte. Ze sprak me voortdurend bemoedigend toe: “Oma, deze past wel voor jouw buik”. Daar moet je toch echt een meisje voor zijn, om dit te zien en zeggen…

 

Onmisbare dagen.

Gisteren hadden we een logeetje, kleindochter Floor, inmiddels alweer negen maanden jong. Papa en mama en grote broers waren aan het kamperen. Als jonge dame is het niet zo heel handig daarbij te zijn en bij opa en oma is het best gezellig. Dat vonden opa en oma. Floor wist ons goed duidelijk te maken dat zij er anders over dacht. Het was saai in ons huis. Geen broers, wel een opa die veel aandacht voor haar had, maar dat was niet voldoende. Ik bracht haar weer naar haar eigen gezin, waar ze stralend naar binnen gebracht werd en weer helemaal blij was.

Afbeelding

Vandaag was mijn omadag. Mees, inmiddels drie, ging vanmorgen naar bed, omdat hij vanmiddag naar ‘school’ mocht. Niet slapen ’s middags is nog geen optie (gelukkig). Mees was snel uitgeslapen vanmorgen en riep om mama, vervolgens om oma. Ik haalde hem uit bed, deed zijn kleren weer aan. “Oma, ik vin jou lief”, zo klonk het. Ach, oma smolt ter plekke. Ik kreeg een dikke zoen. Daarna klonk het: mama is ook lief, en Floor ook.

We gingen naar beneden, verschoonden samen Floor, die een vieze luier had. Om een idee te krijgen: volgens Mees rook het naar: paardenpoep, varkenspoep en schapenpoep. Hij logeert regelmatig op een boerderij, dus hij kan het vergelijken. Vervolgens moest ik naar het toilet. Ik werd begeleid door Mees. Mantelzorg moet je tegenwoordig vroeg aanleren en dit was een prima leermoment. Daarna kon ik nog enige uitleg geven over de fysieke man/ vrouw verschillen, dit naar aanleiding van enkele vragen van Mees. En zo rommelden we gezellig verder.

Mogelijk gemaakt door WordPress & Thema gemaakt door Anders Norén