Kookaardappels
Vanmiddag moest ik bedenken wat we vanavond zouden eten. Niet mijn hobby, dat bedenken. Vaak laat ik het afhangen van wat de heer A. Heijn bedacht heeft als bonusaanbieding. Ik realiseer me dan dat onze hele wijk aan de boerenkoolstamppot zit, om daarna te bedenken dat ik geen kuddemens wil zijn… Ik stond voor een van de vele koelvakken die we momenteel hebben. Mijn oog viel op het opschrift: kookaardappels. Och ja, kookaardappels. Een miezerig plastic zakje met 800 gram geschilde en houdbaar gemaakte aardappels. Oneindig houdbaar waren ze niet, inmiddels zat er een 35% korting sticker op. Zodat ze nu nog slechts € 1, 30 kostten. Ik begon al wat op te warmen, en vond het hele idee van kookaardappels tamelijk zinloos. Vroeg me af of er ook bakaardappels en pureeaardappels te vinden waren, en weet ik wat voor soorten nog meer. Ik zag een van de vriesvakken stampvol ontelbare soorten frieten. Wat een wereld… al dat prefab eten. Is dat nu echt gezond? Waar stoppen we ons vol mee?
Ik besloot van de weeromstuit om zelf aan de slag te gaan, en zo aten we vanavond zelfgemaakte hachee, spruiten, en aardappels. Zelf geschild en schoongemaakt. Als dessert aten we griesmeelpudding met stoofpeertjes. Heel erg lekker!
Zo langzamerhand wil ik af van het koken met pakjes en zakjes. Er is een kookboek met de titel: Koken zonder pakjes en zakjes. 
Ik doe niet zo aan goede voornemens, want dan moet ik ze ook nog weer waarmaken. Om mezelf voor mislukking te behoeden, begin ik er niet aan. Hiervoor maak ik een uitzondering: zo min mogelijk gebruik maken van pakjes en zakjes. Al is dat dan niet SMART geformuleerd, ik ga ervoor!