Dertien mei. De nationale enschedese herdenkingsdag. De vuurwerkramp die de stad heeft veranderd. Vandaag vijftien jaar geleden. Gisteravond was er een grote brand op een industrieterrein, hier niet al te ver vandaan. Loeiende sirenes waren lang te horen. Weer een deel van de stad in brand. (inmiddels geblust, geen ernstige gewonden)
Brand in de stad, brand in de wereld, op zoveel plaatsen, door zoveel oorzaken. Verblindheid van mensen, superioriteitsgevoel, godsdienstwaanzin, noem maar op. Niet te volgen en te vatten. Het liefst steek ik mijn hoofd in het zand, ik voel me machteloos.
Brand in levens, onrust en verdriet, verlating en eenzaamheid. Een veenbrand die geblust leek, en plotseling tot een grote uitbarsting leidde. Met verwoestende gevolgen. Of vuur dat er was en uitdoofde en alleen as achter zich laat. Dromen die vervliegen. Er is zoveel, teveel bijna.
En ja, er is een Schuilplaats, de vraag in het liedje hieronder is al beantwoord. Je mag schuilen. Je kunt schuilen. Nu alleen nog laten landen……