Een van onze favoriete tv-programma’s is Podium Witteman. In iedere uitzending hoor en zie je de uitvoering van verschillende soorten (klassieke) muziek. Er is veel variatie in componisten. Behalve de laatste keer, toen was Bach de hoofdcomponist en de Mattheüs de hoofdcompositie. De vaste presentators vertelden welk deel uit deze passion hij het mooiste vond. Mike Boddé vond dit het mooiste deel:
Hij zei er direct bij dat hij het belachelijk vond. Een God die zijn kind de dood instuurt. Dit lied gaf meteen aan dat het toch wel een rare godsdienst was waar Bach over componeerde.Tegelijk vertelde hij dat als hij in de put zat, deze muziek maar hoefde te horen om weer uit die put te komen.
En misschien heeft Mike wel gelijk. En is het christelijk geloof een dwaasheid, zoals Paulus al schreef aan de Korinthiërs: “Maar wat in de ogen van de wereld dwaas is, heeft God uitgekozen om de sterken te beschamen.” Een goddelijke ruil: Jezus’ dood in plaats van de onze.
Jezus kwam naar de aarde om te dienen, zoals Hij zelf zegt in Mattheüs 20 vers 21: de Mensenzoon is niet gekomen om gediend te worden, maar om te dienen en zijn leven te geven als losgeld voor velen.
Doordat Jezus helemaal aan God was toegewijd verloste Hij ons met zijn bloed werkelijk van de zonde. God ziet onze zonden niet aan, die zijn door het kruis verdwenen.
De wet heeft afgedaan, zo hoorden we vanavond in de kerkdienst. Mogen we “dus” maar doen wat we willen? Nee, gedreven door Gods liefde kunnen wij liefhebben en dienen. Ons leven mag een offer aan God zijn. (Romeinen 12 vers 1) Tot dat leven worden we geroepen. Zo’n offer is dan niet iets dat je uit zwakte doet, als een onontkoombaar iets, als ware je een slachtoffer. Nee, het is een offer dat je wilt geven, je wilt de ander dienen, zoals Christus dat deed.
Terugkerend naar het begin van deze blog: voor de moderne mens een dwaasheid en aanstoot.
Deze blog schreef ik omdat ik geraakt werd door die opmerking in dat tv-programma en omdat het onderwerp mooi aansloot bij de bloghop van de maand maart. Petrina Wols bedacht hiervoor het onderwerp.