Gehoord, gezien, gelezen en gedacht

Tag: Tear

Gerechtigheid

Vorige week zondag was het  (in onze gemeente) Micha zondag. Niet helemaal op de goede

datum. De preek ging uiteraard over Micha 6:8. In deze tekst gaat het niet alleen over goed doen en recht doen. Het gaat er vooral om wat je aan God geeft en waarom. Om Hem ‘gunstig’ te stemmen, uit gewoonte, uit dankbaarheid? Voor ons in het nu de vraag hoe je dat recht doen en trouw betrachten in de praktijk brengt. Met ook voor ons de vraag waarom je dat doet. Aan het slot van de preek werd gesteld dat er geen kant en klare antwoorden te geven zijn. We mogen er zelf over nadenken en puzzelen. Zelf nadenken is natuurlijk altijd goed, ik houd ook wel van antwoorden…

Die avond was op tv de 100e aflevering van “Adieu God”. Een programma waarin Tijs Brink met mensen in gesprek gaat die afscheid hebben genomen van hun geloof zoals ze dat als kind meekregen. Dit gesprek was met Sigrid Kaag, minister van buitenlandse handel en ontwikkelingssamenwerking. De term ‘maakbaarheid’ viel. Mevrouw Kaag bedoelde niet te zeggen dat wij zelf de wereld kunnen (ver)maken. Ze benoemde wel de mogelijkheid mee te helpen in de maatschappij. We kunnen omkijken naar buren, familie etc. Je kunt meedoen met maatschappelijke organisaties. Zo kunnen we met z’n allen leefbaarheid bevorderen. (dit is mijn interpretatie). Wat ze zei sprak me aan. Niet de grote toon van wereldverbeteren, wel om je heen kijken en doen wat je kunt. Ik vond dit een mooi antwoord op de vraag van de preek van die ochtend. Praktisch en zinvol.

Vandaag was de Justice Conference in Barneveld. Georganiseerd door TEAR en veel andere organisaties op het gebied van hulp aan anderen. In het voorjaar had ik al kaarten besteld. Helaas lukte het me niet om er naar toe te gaan. (al gaat het best de goede kant op met mijn gezondheid). Ik was er graag bij geweest en ik ben blij met internet, zodat het mogelijk is de toespraken terug te zien. Ze zijn hier te vinden.

Vanavond zag ik bij iemand die naar die conferentie geweest was,  op zijn  Facebookpagina een mooie kreet.  Door deze quote werd voor mij de cirkel rond:

“That we can’t fix the world doesn’t meam we can’t change the world”

Uw koninkrijk kome….

Onderstaande tekst vond ik alweer een tijd geleden in het magazine van Tear. Steeds bewaard, en gedacht dat ik er “ooit” nog wel iets mee wilde doen. Om nu, in de week voor de verkiezingen te delen:

 

Mag ik je demonstrant noemen?

Demonstrant voor Gods gerechtigheid.

Deel van een groeiende beweging van mensen die elke dag

hun invloed vergroten

om armoede en onrecht te bestrijden.

 

Ga mee.

Open je ogen voor armoede.

Ontdek de structuren van onrecht.

Raak bewogen door wat je ziet, maar houd je ogen boven

de golven,

je hoop gericht op Jezus’ koninkrijk.

 

Dat Koninkrijk is er al

en komt met recht, vrede en vreugde.

Helemaal.

 

Dat verandert je denken en je voelen.

Je gaat de dingen anders doen.

In je eigen leven, in je familie,

op je werk, in de kerk en in de buurt.

 

Sta op en maak in alles

Gods koninkrijk zichtbaar.

 

Draag bij.

Misschien in  geld.

Misschien in tijd.

Of met je stem.

Door te delen, te bidden, te vieren

 

totdat iedereen genoeg heeft,

vrede  kent en vreugde vindt.

 

Doe mee.

De beweging wordt groter,

meer zout, meer licht,

Zijn Koninkrijk steeds meer zichtbaar.

tearlogo

Samen

Het is zondagochtend, de wekker gaat. Ik sta op. Stel de oven in, kook water in de waterkoker. Stap onder de douche, kleed me aan, bak broodjes, zet koffie. Eieren worden (elektrisch) gekookt. Want het is toch wel erg lastig om dat gewoon in een pannetje met water te doen. O ja, ook nog even mail checken en er komt een appje binnen.

Wij zijn aan de beurt om de brunch bij Hiernaast te verzorgen.  Daar aangekomen praten we bij en vragen om een zegen voor de brunch. Een zegen voor hen die komen en voor hen die er, helaas, niet bij kunnen zijn.

Vandaag verzorgen wij alleen de “inwendige” mens, een ander vertelt het verhaal. Normaal zorgen we voor brunch en verhaal. Onlangs is iemand uit ons team naar Oeganda geweest, met Tear, en daar zal hij iets over vertellen.

margarethWe horen verhalen over sterke vrouwen. Vrouwen die zich eerst een nobody voelden en nu somebody. Vrouwen voor wie het leven veranderd is, door een project.  Er is een waterpomp gekomen, zodat ze minder tijd kwijt zijn aan het halen van water.

Situaties zijn veranderd, daar in Oeganda. Tegelijk is er nog veel armoede, corruptie. En veel saamhorigheid, er wordt veel gedeeld. Zorg voor elkaar, verantwoordelijkheid voor elkaar. Dicht bij God willen leven. Daar mee bezig zijn.

Onvergelijkbare werelden, het leven daar en het leven hier.

Water moeten halen, scholen die geen toiletten hebben en bijna geen leermiddelen, klassen van 40 -100 kinderen, ziektes, generaties die verdwenen zijn door AIDS.

Samen leven en samen delen. Dat kan daar (nog?) De vraag is wie van wie kan leren….

Vespers

Afbeelding

 

Op weg naar pasen…  op mijn tafel ligt een veertigdagenrooster van Tear, en een uit Eva. In mijn krantenbak ligt een prachtig programma voor de veertigdagentijd, uit een naburige gemeente. Ik lees een artikel in Visie, over vasten en bidden.

En ik, ik eet en drink en leef en doe net zo als altijd. Ieder jaar vraag ik me af of ik nu deze keer zal gaan vasten, om me daarna af te vragen wat ik dan doe, of laat. En vooral ook: waarom dan? Dat heb ik nog niet helder, dus doe ik mijn ‘gewone’ dingen. Me soms afvragend of dit de goede dingen zijn.. maar dat is vast nog een keer een andere blog.

Voor nu valt te vertellen dat er aanstaande zaterdag en donderdag 17 april een vesper in de Kristalkerk is, waar wij aan meewerken. We zijn weer heerlijk bezig met zingen en toeleven naar deze vespers. Ook dat is op weg gaan naar Pasen!

 

Mogelijk gemaakt door WordPress & Thema gemaakt door Anders Norén