Een goed begin is het halve werk, dachten we gisteren. Dus eerst maar aan de koffie met gebak en veel slagroom, heel veel slagroom. Een traktatie van Stijn en Mart. Zij mochten opa en oma trakteren. We waren een dagje op pad met hen. Ons voorstel om (weer) naar de Spelerij in Dieren te gaan werd met gejuich begroet.
De reis ging voorspoedig, al is één klok rond in de auto zitten best lang als je zo’n zin hebt in boten bouwen. Het koffie en chocolademelk drinken was een noodzakelijk iets vanwege de kou. Daarna konden we aan het ‘werk’. De vorige keer dat we hier waren waren de bootjes van piepschuim de grote favorieten. Deze keer bereikten die een tweede plaats. Er moest geverfd worden! 
Er was een ingenieuze verfspatmachine. Oma mocht draaien en Mart spetterde er op los. Daarna zocht Mart een mooie mal op waarmee een figuur gestanst werd. Dit was geloof ik een beertje.
Opa en Stijn waren inmiddels lekker bezig! Wat ze hier aan het doen zijn, geen idee, eerlijk gezegd. Er was heel erg veel te doen!
Mart en Stijn maakten bootjes, bij de vleet, het werd een complete vloot. Hierbij was enige assistentie nog wel nodig!
Wat voor vlag heeft Engeland? Hm, ja, wat was het ook alweer? Dat wisten we niet meer precies, dus maakten we nog maar weer een nederlandse vlag. 
Van al dat werken krijg je trek. Gelukkig konden we stokbroodjes bakken, nog even verrassend als de vorige keer. Daarna was het tijd voor een echte theatervoorstelling. Een verhaal over een Ipad, of beter een ei-pet. Voor de achtjarige een prachtige voorstelling, voor de (bijna) zesjarige te abstract. Voor volwassen vol humor, prachtige taalvondsten, zoals een meelbox: = een doos waar meel uitkomt.
Nadat we het grootste gedeelte van de dag binnen waren geweest, gingen we nog even naar buiten. Oeps, het was best koud! Toch moesten er nog wat kratten verplaatst worden. Dat lukte onder prima onder de bezielende leiding van Stijn.
Zo vloog de tijd voorbij! Het was supergezellig! Alleen waren opa en oma wel een beetje moe van al dat spelen!