Al eerder schreef ik over dankbaar zijn onder alle omstandigheden. De omstandigheden die er toen waren, bestaan nog steeds. Nog steeds onzekerheid en veel vragen en onzekerheden. We leven met z’n allen in de spaarstand. Soms meer, soms minder.
Bijzonder om dan toch, of misschien juist, iets van Gods trouw en liefde te ervaren en elkaar daarmee te bemoedigen. Soms word ik wakker met een lied in mijn hoofd, meestal kan ik daar betekenis uithalen. Gisteren werd ik wakker met het lied “10000 redenen tot dankbaarheid” in mijn hoofd.
Toch weer dankbaarheid en dankbaar zijn/ blijven. Vervolgens werd me de volgende tekst in herinnering gebracht, (nogmaals hartelijke dank en lang leve whats app):
“Geprezen zij de God en Vader van onze Heer Jezus Christus, de Vader die zich over ons ontfermt, de God die ons altijd troost en ons in al onze ellende moed geeft, zodat wij door de troost die wij zelf van God ontvangen, anderen in al hun ellende moed kunnen geven” Uit de tweede brief aan de Korintiërs, hoofdstuk 1, vers 3 en 4.
En bijna aan het einde van een volle dag, een dag met spanning en ontspanning, als ‘uitsmijter’ nog een teken van trouw, en voor mij ook troost:
