Vandaag zat ik ongeveer vijf uur in de trein. Van het ene einde van het land naar het andere einde, en weer terug. Het doel was het passen van een jurk. Niet zomaar een jurk… een trouwjurk!

Een jurk die over een paar weken gedragen wordt door schoondochter drie. Zij hoopt dan te trouwen met zoon twee.

Een bijzondere gebeurtenis, die veel vreugde en dankbaarheid met zich mee brengt. We zijn als gezin al druk bezig met allerlei voorbereidingen, waarover nog niet valt uit te wijden. Af en toe is er wat  stress: we hebben een feest en wat trekken we aan?

Voor mij is het kopen van een jurk die niet voor mijzelf bestemd is, iets bijzonders, als zonenmoeder. Hoe blij en trots je ook op je zonen bent, je mist soms wel iets. Daarom had ik bedacht dat ik graag met kleindochter Floor kleren voor deze trouwdag wilde kopen. Dat vond Floor een redelijk goed plan, ze wilde wel graag dat papa dan ook mee ging. Zo gingen we een paar weken geleden met z’n drieën naar de stad. Drie winkels bezochten we, toen was het klaar. Op meerdere fronten. Het eindresultaat hangt thuis in Floors kast.

 

Vandaag ging schoondochter drie haar trouwjurk voor de laatste keer passen. En ik mocht deze keer mee! We maakten er gelijk maar een dagje uit van, met een gezellige lunch.

De jurk is goedgekeurd, en meer dan dat. Nog twee weken wachten en voorbereiden….