Wat doe je de dag vóór de trouwdag van je zoon? Dat zit ik me nu de hele dag al af te vragen, en ik rommel maar wat aan… voel me fijn en voel me warrig. Alles is klaar en niets is af. Wij houden van op het laatste moment de punten op de i zetten en dat doen we dus ook. De wereld is voor dit moment klein geworden, en dat is goed. Even onze eigen kleine bubbel van vreugde en ook wel spanning. Hoe gaat het morgen? Lukken de dingen die we willen doen?

Vanmorgen schoot me zo’n ontzettend zoet oud liedje te binnen: morgen ben ik de bruid. Dat ben ik natuurlijk niet, en toch roept het van alles bij me op.