Morgen ben ik dienstdoende ouderling en mag ik voorgaan in gebed. Het gebed voor kerk en wereld. Ik schrijf het uit, omdat ik (nog) niet de vrijheid heb om zo, spontaan, te bidden. De hele dag ben ik er al in gedachten mee bezig. In grote lijnen weet ik wat er in de gemeente speelt en waarvoor gebeden en gedankt mag worden. Maar dan verder.

Hoe bid je voor de strijd in het midden oosten? De hele afgelopen week was het daar hels. Een uitbarsting van het kwade, gericht op vernietiging, over en weer. Bruut geweld. Ellende. Wat gebeurt er als grote mogendheden zich daadwerkelijk in de strijd mengen? In ons land is het (tot nu toe) een verbale strijd, die ook heftig is. Iedereen heeft een mening en waag het niet om oneens te zijn met mijn mening. Zeg je iets over Israël, dan moet je toch zeker iets over Palestijnen zeggen. Zeg je iets over Palestijnen dan moet je ook iets over Israël zeggen. Zo houden we elkaar bezig en zo blijven mijn gedachten malen. En komen vragen op. Wat betekent dit alles?

Gisteren gingen zusje en ik naar de brei- en haakdagen in Zwolle. We dompelden ons onder in de wereld van wolletjes en patronen en nog meer wolletjes. Een andere wereld, een vlucht in het veilige. Een dag zonder nieuws.

’s Avonds gingen we naar een concert van Adrian Snell, Alpha & Omega werd uitgevoerd. Opnieuw genoten we ervan. De sfeer was ingetogen. De muziek mooi, en hard. (helaas) Alpha & Omega, het begin en het einde. Jezus die er altijd was en eeuwig zal zijn. Hij zal oordelen. We mogen het in zijn hand leggen. Deze week lazen we uit Openbaring 1, hoe de Here Jezus zich daar laat zien. Zo totaal anders dan het beeld dat wij doorgaans hebben uit (kinder)bijbels. Jezus zoals Hij in Openbaring getekend wordt: met witte haren, ogen als een vlammend vuur. Zijn voeten gloeiden als brons in een oven en zijn stem klonk als het geluid van machtige watermassa’s. Uit zijn mond kwam een scherp, tweesnijdend zwaard en zijn gezicht schitterde als de felle zon.

Wat een pracht en wat een macht! De Here Jezus als heerser! Wat er ook gebeurt in de wereld, Hij is erbij en dat is troostvol. Aan het einde van het concert (dat helaas niet erg lang duurde) zongen we met z’n allen uit volle borst onderstaand lied. Mooi, heftig, ontroerend.

 

En wat dit alles nu met bidden te maken heeft? Het is een beetje een beeld hoe er van alles in mijn hoofd ronddraait en bezig is om tot een gebed te komen. Mijn gebed is inmiddels klaar en ligt geprint naast de mededelingen voor de kerkdienst. Met dank aan het Nederlands Dagblad, waar ik het laatste “puzzelstukje” voor mijn gebed vond:

Wie heeft wijsheid genoeg om U de juiste dingen te vragen-

meer dan vrede: úw vrede

voor Jeruzalem, voor Gaza, voor Tel Aviv-

om het daarna te leggen

in uw genadige, rechtvaardige, liefdevolle handen?

We weten niet wat we bidden moeten.

Laat uw koninkrijk maar spoedig komen,

en uw wil gedaan worden, op aarde zoals in de hemel.

Breng ons niet in beproeving,

maar verlos ons uit de greep van het kwaad.

Want aan u behoort het koninkrijk,

de macht en de majesteit

In eeuwigheid.

Amen!